Doorgaan naar hoofdcontent

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn


Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd?

Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld. 
De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar. 
Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert).


Waarom zijn diagnoses nog steeds belangrijk in de wereld van het kind? 
In de toekomst zal kindercoaching het antwoord zijn op minder ernstige kinderproblemen en opvoedvragen. Steeds meer kinderen vallen met hun vraag buiten het gesubsidieerde tarief. Tot voor kort waren we gewend aan het feit dat jeugdzorg veelal wordt vergoed. Tijdens de transitie van de Jeugdzorg naar de gemeentes, is er minder geld beschikbaar gekomen. Er is flink bezuinigd. Daarnaast raakte men bij de overheid in de laatste jaren erg bezorgd over het feit dat steeds meer kinderen een diagnose kregen, dus handelingsverlegen werden geacht,  en dat zou op de langere termijn flinke gevolgen kunnen hebben voor de geldstroom waaruit uitkeringen worden betaald. De overheid heeft om deze reden aan alle zorgpartijen de vraag gesteld zich meer te richten op preventie.

GGZ aan kinderen en jeugd of jeugdzorg wordt vergoed uit diverse geldstromen, maar daarvoor is in de meeste gevallen wel een diagnose noodzakelijk. Als de door u beleefde opvoedproblematiek niet te ernstig is, of wanneer u liever niet een diagnose wilt laten stellen, kunt u overwegen uw kind eerst een betrouwbare Sensikids cursus te laten volgen en als ouder zelf aan de slag te gaan met onze tips en tools. Blijven de problemen voorkomen of worden ze ernstiger, dan kunt u zich beter laten doorverwijzen door uw huisarts.
Overleg altijd met uw huisarts als u zich onzeker voelt over een en ander.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...
Een reactie posten
Meer lezen

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...
Een reactie posten
Meer lezen