Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje.


Wil je ook een vraag beantwoord krijgen? 
Stel hem via: info@de-praktijk.org


De vraag deze keer is:

Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend.

Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan.

Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft.

Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra.

Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zevende jaar sluit dit gebiedje zich, zodat de kinderen zichzelf beschermen tegen al te opdringerige indrukken in de astrale (onzienlijke) wereld waarin we leven. De ruimte om ons heen is niet leeg. Integendeel: hij is gevuld met gedachtevormen en ideëen, imprints en indrukken, uit verleden, heden en toekomst. Het is een abstracte beleving, we kunnen het niet pakken en toch is het er. Rationele mensen zullen deze aanname mogelijk afwijzen omdat het dus niet te bewijzen valt, maar in deze tijd krijgen meer en meer mensen er mee te maken. 

Kinderen zijn nog verbonden met alles in de ruimte waarbinnen ze zich bewegen. Ze hebben nog geen sterk Ik besef. Dit is een reden om die ruimte veilig te maken. Bedenk daarbij dat je zelf ook zowel negatieve als positieve imprints kunt afgeven aan die ruimte: ruzie tussen ouders, of bepaalde problemen, kunnen het kind onbewust beïnvloeden. Maar ook horrorfilms,  agressieve games en porno en de astrale reacties (wat ze uitzenden in de ruimte) van de mensen die zich hiermee bezig houden, alsmede nare gebeurtenissen uit het verleden en de sfeer die is blijven hangen, zijn negatieve imprints. 

Aangezien we in een complexe, en jammer genoeg nog behoorlijk negatief geladen wereld leven, is een veilige ruimte in elk opzicht een must bij het opvoeden van sensitieve kinderen. 

Als je kind een goed IK besef mag ontwikkelen, en assertiviteit aanleert, mag ze later dit gebied weer openen. Dan ontwikkelt ze haar intuitie en is ze er klaar voor.  Een vergissing van de grote mensen is op dit moment om heel jonge kinderen paranormaal te noemen. Door dat te doen maken ze het zien in de onzienlijke wereld belangrijk en zal het kind juist heel kwetsbaar worden. Het kind zal zich niet sluiten op een natuurlijke wijze en bang worden, want in onze wereld zweven heel nare gedachtevormen rond. Maak het dus niet belangrijker dan het is. Erken het en laat het verder rusten. Zeg: ja dat kan, als je er bang van bent, doen we er iets aan. Zo lang dat niet het geval is, laat je het rusten. 

Veel moed en wijsheid!