Vraag:
Mijn zoon is zo verstrooid dat hij zijn sokken in de vuilnisbak gooit in plaats van de waszak. In zijn tweede week op school raakte hij zijn regenpak en zijn etui kwijt.
Kinderen zijn regelmatig in een fantasiewereld. Dat hoort bij het kind zijn. Verstrooidheid kan echter ook een uiting van stress of faalangst zijn. En wanneer je met je aandacht bij te veel zaken bent kun je warrig overkomen.
Ook kan het te maken hebben met te weinig inspiratie. Als je iets moet doen dat nieuw, weinig interessant, of te moeilijk is, is het lastiger om je te concentreren.
Je zoon is net weer begonnen op school na een zomer vol zon en vrijheid. Als ‘brugpieper’ wordt hij daarbij ook nog eens met allerlei ‘onveilige’ situaties geconfronteerd. In de nieuwe omgeving van het voortgezet onderwijs, moet je aansluiting zien te vinden. Begrijpen hoe de regels in een groep in elkaar zitten, zien uit te vissen welke kledingcode er onderling is, of het klaslokaal voor het volgende uur vinden. En niet onbelangrijk, ineens een eigen agenda hanteren en je eigen huiswerk plannen. En dat terwijl je je op de basisschool in een relatief omhullende omgeving bevond. Al die jaren met een zelfde groep, een meester die aangeeft wanneer je iets moet doen en nu wordt je ineens voor de leeuwen geworpen en is er geen back-up meer.
Niet voor niets zeggen we wel eens: ‘Hij zit erg in zijn hoofd’. Als je veel wilt nadenken over je belevenissen en je loopt daarin vast, kan je hoofd zo vol raken met gedachten dat het veel spanning oplevert. Help hem te benoemen wat hij voelt en beleeft. Afvloeien van spanningen kan door middel van sport. Leer hem tevens zichzelf te ontspannen. Ook is het goed om hem te helpen zijn huiswerk te plannen. Mijn ervaring is dat veel kinderen eerst het geheel waarnemen. Als ze aan hun huiswerk denken dan stokt het: ze zien alleen maar hoeveel ze nog moeten doen, niet hoe en waarmee ze moeten beginnen. Zeg liever niet: ‘Ga je huiswerk maken!’, maar: ‘Waar wil je mee beginnen? Wat heeft prioriteit?’ Kortom wees tijdelijk het ordenende brein van je kind! En tot slot: duurt het te lang, of gaat het ten koste van zijn prestaties? Zoek dan professionele hulp. Het zou jammer zijn als hij op school een achterstand oploopt!
Veel moed en wijsheid!
Sylvia van Zoeren
Verscheen eerder in de Schager Courant (september 2010)
Reacties
Een reactie posten