Doorgaan naar hoofdcontent

Mamma, ben je boos?

Annelies vraagt zich af wat toch de reden is dat haar dochter Sanne van zeven zo vaak denkt dat haar mamma boos is op haar. Ze kan dan verdrietig zijn of zelfs ruzie zoeken. Ik voel me soms een beetje wanhopig omdat ik dan ook niet meer weet wat ik moet doen, vertelt Annelies.

Sanne is een super gevoelig meisje. Ze merkt allerlei details op die vaak aan de grote mensen voorbij gaan. Sensitieve kinderen kijken heel goed, letten op allerlei details. Wij, volwassenen, communiceren niet alleen door taal te gebruiken. Ons gezicht, onze houding, de toon van onze stem, wat we uitstralen: dit alles onderstreept wat we zeggen. Zelf zijn we ons daar soms onvoldoende van bewust. Maar aangezien voor gevoelige kinderen taal vaak op de tweede plaats komt, kan dit er soms voor zorgen dat het kind geen verbinding ervaart met de ouder. Sensitieve kinderen reageren namelijk juist op wat ze zien, horen en voelen. Dat levert wat vaker stress op. En als je eenmaal stress voelt, dan let je ook nog eens extra op de mensen om je heen! Je stelt jezelf als kind vragen als: ‘Doe ik het wel goed?’, ‘Vinden ze me nog wel lief?’. Het komt dan ook vaak voor dat deze kinderen iets niet op juiste wijze benoemen.
Een moeder die moe is en dat laat merken omdat uit haar gezicht niet blijkt dat ze betrokken is bij haar kind, en bij wie de vermoeidheid ook blijkt uit haar houding en een wat vermoeide toon in haar stem, wordt in dit geval vaak als boos ervaren door een gevoelig kind. Een vader die nogal direct is, en zonder opsmuk iets zegt of doet, wordt soms ook zo ervaren. ‘Ga je jas pakken!’ zei de vader van Jasper toen ze afscheid van me namen. Ik zag de negenjarige Jasper onmiddellijk in de verdediging schieten. De toon in zijn vaders stem leek veel op de toon die hij wel eens hoort als hij iets verkeerds heeft gedaan. Jaspers vader zegt voortaan: ‘Ik wil graag dat je jas pakt.’, en dan let hij ook op zijn toon en houding. 
Sannes moeder zal voortaan tegen haar dochter zeggen: ‘Ik ben moe van mijn werk, doe maar even iets alleen, dan kunnen we zo dadelijk weer iets samen doen.’
Gevoelige kinderen kunnen om extra bevestiging vragen door hun gedrag. Sanne maakt gek genoeg ruzie om te checken of mamma nog wel van haar houdt!


Verscheen ook in de Schager Courant d.d. 25 januari 2011

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...
Een reactie posten
Meer lezen

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...
1 reactie
Meer lezen