Doorgaan naar hoofdcontent

Wereldburgers zijn het, onze sensitieve kinderen!

Volgens mij zijn de sensitieve kinderen van deze tijd werkelijk idealistisch. Het zijn meevoelende kinderen, vaak zeer intelligent, die heel goed kijken naar de wereld waarin ze leven en zich betrokken willen voelen. Hun empathisch vermogen in combinatie met hulpvaardigheid zorgt ervoor dat ze zich makkelijk verantwoordelijk voelen voor anderen. Empathie in combinatie met onbegrensd zijn in een onbegrensde wereld zorgt ook wel eens voor een te grote last heb ik gemerkt. Bovendien komt in elk kinderleven wel die fase voorbij: dat je anderen wilt redden! Maar toch...

Deze week was er een meisje van tien jaar bij me en ze vertelde dat ze later in een Anorexia kliniek wil gaan werken. Zoals altijd komt bij mij dan de vraag boven: vertel eens meer daarover? Het maakt me nieuwsgierig. Het leek haar zo erg, om anorexia te hebben.
Een moeder vertelde me tijdens een training dat haar dochter een baan bij de Verenigde Naties ambieert, ze wil de wereld helpen verbeteren. Weer een andere jongen zei: ik ga later een hotel voor zwervers beginnen. Ik vind het zo naar voor ze!

Als ik stil ga zitten en ga kijken en luisteren naar de wereld en mezelf, dan geef ik natuurlijk makkelijk zelf het antwoord op de vraag die ik hen stelde: Waarom wil je in die kliniek werken? Waarom wil je bij de VN werken? Waarom wil je een hotel voor zwervers opzetten?
Harmonie willen we. Zaken moeten gelijk worden verdeeld. Iedereen heeft recht op onderwijs en zorg. Geld heeft geen waarde, in plaats daarvan geeft onderlinge betrokkenheid en verbonden zijn meer waarde aan ons leven.

Wat bijzonder ook dat in de maand van de filosofie de Ziel zo'n belangrijke plaats opeist. Langzamerhand worden de ethiek en het zielenbewustzijn van de mens belangrijkere waarden dan ooit!
Volgens mij precies wat onze kinderen nodig hebben! Wereldburgerschap kan niet zonder zielenbewustzijn. Van ziel tot ziel naar elkaar kijken betekent dat we niet meer weg kunnen kijken, we kunnen de andere ziel onmogelijk iets onthouden. Als we de ziel als consistent deel van onszelf en alle anderen kunnen beschouwen ontstaat er een gelijkwaardigheid die eerder niet werd ervaren in onze maatschappij.

Ik zie in de kinderen van deze tijd dan ook vooral kinderen met een sterk Zielenbewustzijn. Juist daardoor zullen de dingen anders worden dan ze ooit waren! Dat maakt het des te belangrijker dat we de problemen van nu moeten opruimen om ruim baan voor hen te maken!

Dat brengt me op het volgende.

Binnenkort organiseert de NCDO een trainingsdag voor leerkrachten in het onderwijs. Wat blijkt uit onderzoek? 85 procent van de leerkrachten geeft aandacht aan de mensenrechten in onze wereld! Prachtig om te lezen!
Ooit werkte ik bij de NCDO als teamsecretaresse van een gedreven team jonge, zeer werklustige mensen die maar 1 doel voor ogen hadden/hebben: de wereld een stukje te vervolmaken! Ik heb ervaren dat het  allemaal zeer sensitieve en intelligente mensen waren/zijn, met een groot vermogen om naar het totaal te kijken en zich te vereenzelvigen met anderen in onze wereld en tegelijkertijd vanwege hun sterke Zelfbewustzijn zichzelf niet volledig verloren in alle indrukken en gebeurtenissen. Daardoor bleef genoeg energie over om zich te kunnen richten op wat veranderd kan worden en daar werkten (werken) ze aan, met volle kracht!

Wat jammer toch dat de huidige regering juist aan de subsidies wil knabbelen die werden bestemd voor dit mooie werk. Nu weten ze dat wel hoor; bij de NCDO. Elke verkiezing leverde onzekerheid op voor de gedreven mensen die er werken: wat gaat de nieuwe regering doen? Kunnen we wel blijven werken aan onze doelstellingen? Kunnen we de particuliere initiatieven ook dit jaar weer ondersteunen?

Ons bewustzijn heeft een natuurlijke neiging om te groeien. Wereldburgers zijn zelfbewust en willen voor anderen wat ze zelf mochten ontvangen. Bewustzijn groeit door het onderwijs dat aan kinderen wordt aangeboden, door nieuwsbrengers en allerlei media, schrijvers en dichters, leerkrachten...

Om te onderschrijven wat er onder andere is bewerkstelligd de afgelopen decennia door organisaties zoals de NCDO het volgende: Sinds 1999 is er een stijgende lijn waar te nemen van het percentage kinderen dat naar school gaat. Hoewel in veel ontwikkelingslanden er in veel gevallen nog onvoldoende vooruitgang is, zijn de cijfers toch bemoedigend in de zin dat er een stijging is waar te nemen. In Afghanistan, Soedan en Congo bijvoorbeeld, landen in een bijna permanente oorlog gaat nog steeds een schrikbarend klein aantal kinderen naar school: 27,4% in Afganistan, 39,2% in Soedan en Congo 32.4%. Daar is nog veel werk nodig om de vrede te bewerkstelligen.
In veel landen gaat inmiddels meer dan 90% van de kinderen naar school. De cijfers zijn met name in het Afrikaanse contingent laag.

Dat is mede mogelijk gemaakt door ons bewustzijn dat mocht groeien! Willen we dat anderen onthouden?

Op de volgende websites vind je nog meer informatie over wereldburgerschap en de milleniumdoelen.
Een giant leap zetten we nu, samen met, maar vooral voor onze kinderen!

Veel moed en wijsheid!


www.milleniumdoelen.nl
www.wereldburgerschap.nl
www.ncdo.nl

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...