Visuele hooggevoelige kinderen en rekenen

De vakantie is voorbij en de agenda raakt langzaam weer gevuld. De trainingen gaan weer van start en de kinderen willen weer langskomen in mijn praktijk.
Mij bereikte ook al een vraag. Dit keer over rekenen en waarom hooggevoelige kinderen daar moeite mee kunnen hebben

illustratie uit Karel Cavia deel I
www.karelcavia.nl

Zelf heb ik nog een vraag als leerkracht. Mag ik die jou stellen?

We zien dat veel gevoelige kinderen bij ons op school moeite hebben met rekenen.

Is dit toeval (dat het toevallig veel gevoelige kinderen zijn die rekenen lastig vinden, maar het een andere reden heeft ) of is dit iets dat jij herkent en kun jij ook uitleggen hoe dit kan en hoe wij hen hierbij kunnen helpen?

We zien dat de huidige manier van rekenen ( op inzicht gericht, veel verhaaltjessommen ) hun erg onzeker maakt, zo ook de cito rekenen.

Hooggevoelige kinderen zijn vaak ook heel visueel. Omdat ze veel details waarnemen en ze daardoor wellicht een uitgestelde reactie hebben op visuele informatie, kan het zijn dat ze niet snel kunnen reageren bij redactiesommen. Daar komt bij dat ze gaan nadenken. Vaak te ver gaan daarin, want hun denken meandert, het gaat langs wegen die wij niet kennen, maar die voor hun belangrijk zijn. Nou ja zeg! Dat zag ik in de vakantie ook. Grappig! Die vrouw staat wel ver weg, ze redt het nooit op tijd in de bus te komen. Kunnen er echt dertig kinderen in die kleine bus? Daar staat op de achtergrond een circus, ik was daar ook laatst, wat was die clown leuk zeg!  Associëren is hun sterke kwaliteit. Hun vermogen om voorstellingen/beelden terug te halen in hun herinnering is leuk, maar bij dit soort vragen lastig. 

Probeer te veel visuele details te vermijden en laat zonder tijdsdruk sommen maken. Soms kan het helpen samen de eerste som te doen en de strategie die je volgt inzichtelijk te maken. 

Of om te veel details af te dekken met een blanco stuk papier. 

Een goed voorbeeld van mijzelf is dat ik de theorie voor mijn rijexamen goed kende, maar door de overvloed aan informatie op de getoonde plaatjes steeds te laat op de knop kon drukken. Ik ging maar wat gokken want ik had toch niet genoeg tijd om al die details te kunnen plaatsen. Wat deed die ene mevrouw daar op die hoek, met die kinderwagen? Ging ze de straat in of wilde ze oversteken? En dan was er ook nog een hoekhuis met iemand die naar buiten keek en een politieagent die de straat in reed. Op zoek naar dieven? Was er iets naars gebeurd in dat hoekhuis? Die vrouw keek bezorgd. Dat soort dingen.

Ik wil gewoon kunnen nadenken en in dit soort gevallen kan dat niet. Zeker onder tijdsdruk lukt het niet.

Visuele gevoelige kinderen hebben er baat een goede rekenstrategie aan te leren, en duidelijk te weten wat de bedoeling is. Helderheid is belangrijk. 

Wat ook aan de hand kan zijn: bij het lezen van de tekst van de redactiesom, krijgen de kinderen juist geen beeld. Wat bedoelen ze daar nu mee? Ze zoeken naarstig in hun hoofd, maar kunnen geen enkel begrip of beeld linken aan de informatie die ze lezen.

Of ze raken juist heel erg afgeleid door de informatie. Vaak is er een inleiding, ook bij andere vakken. In die inleiding staat eigenlijk niets dat van belang is voor de som zelf, of de feiten die er na komen. Een goed voorbeeld hiervan is aardrijkskunde brugklas Havo: de inleiding gaat over een meisje dat in een ver land woont waar armoede heerst. De flat waarin ze woont is klein en vies. In de stad leven heel veel mensen, altijd op zoek naar werk of voedsel. Einde inleiding. En dan komt wat de kinderen straks bij de toets moeten weten: feiten en kennis over migratie en bevolkingsgroei. Het is een hele uitdaging voor een gevoelig visueel kind de feiten nog op te nemen. De empathie die door het verhaal wordt gewekt brengt ze op een heel ander niveau. Ze proberen zich in te leven in de omstandigheden van het meisje wier verhaal wordt verteld. Ze kunnen daar zo in op gaan dat het bar lastig is voor ze om te schakelen. 

Ik hoop dat leerkrachten deze blog lezen zodat ze zich beter kunnen afstemmen op de leef, en ervaringswereld van de gevoelige kinderen in hun klas.