Deze week kwam een meisje van acht jaar oud naar me toe omdat ze volgens haar moeder faalangst heeft. Tijdens de bijeenkomsten die ik met dit leuke en creatieve kind had viel het me op dat ze veel prikkels opzocht.
Een andere vraag was of het mogelijk is om hooggevoeligheid te vergelijken met ADHD.
Tijd voor wat denkwerk dus.
Hooggevoelig zijn betekent in principe dat je geen gedragsstoornis hebt. Het is gewoonweg je natuur. Het is wat je meebracht toen je werd geboren. Je hebt een gevoel van rechtvaardigheid, bent gewetensvol, houdt van de natuur en dieren, verafschuwt meestal geweld, hebt wellicht een gevoelige huid en houdt misschien niet van plotselinge veranderingen of verrassingen. Je bent gek op je eigen huis, daar voel je je veilig. Niet voor niets zeggen de Engelsen: 'My home is my Castle', een uitdrukking die goed opgaat voor HSP's. Je prefereert daarnaast schoonheid boven alles. Je houdt van nadenken en filosoferen. Je ervaart intens muziek, kleuren, geuren en beelden. Je bent in alles gevoeliger dan gemiddeld en een sensitieve denker en belever.
Faalangst
Een kind met faalangst maakt zich druk om de eigen prestaties. Sommige prestaties zijn gewoon moeilijk en een flinke uitdaging, denk aan toneelspelen voor de kinderen van je school. Logisch dat je zenuwachtig bent. Maar negatieve faalangst betekent dat je liever niet begint aan een opdracht omdat je bang bent dat je fouten maakt. Soms kies je voor extra moeilijke taken, opdrachten waarvan je weet dat je ze niet kunt maken, zodat je mag zeggen, dit was te moeilijk. Iedereen zal dat beamen en je een schouderklopje geven. Faalangst kan heel lastig zijn als je hooggevoelig bent. Het schijnt zo te zijn dat kinderen makkelijker faalangst ontwikkelen als ze vaak complimentjes krijgen op resultaten. Ze moeten dan elke keer meer hun best doen en betere resultaten leveren waardoor ze op hun tenen gaan lopen.
Uitdrukkingsvaardigheid
Druk of teruggetrokken gedrag kan te maken hebben met zintuigelijk gevoelig zijn. Je ziet, hoort, voelt en ruikt veel en de verwerking van al die prikkels is intenser dan gemiddeld. Het kind dat introvert is zal vooral intern veel te verwerken hebben. Het extraverte kind zal direct tot uitdrukking brengen wat het allemaal voelt en ervaart, mits het al voldoende uitdrukkingsvaardigheid heeft ontwikkeld. We gaan er van uit dat veel kinderen momenteel goed kunnen praten en een grote woordenschat hebben. Maar dit wil niet zeggen dat ze op de juiste wijze omgaan met prikkels van buitenaf of dat ze alles begrijpen.
Een jong kind heeft in feite alleen het gedrag waarmee het iets kan uitdrukken.
En wij zouden eigenlijk moeten leren om het gedrag van kinderen te kunnen begrijpen. Men noemt dit je op juiste wijze afstemmen op het gedrag van je kind.
Ik vind hooggevoeligheid niet te vergelijken met ADHD.
Wel zie ik veel drukke kinderen, stille kinderen en kinderen met faalangst.
Het meisje dat naar me toe kwam vanwege haar faalangst had echter met iets anders te maken.
Ze registreerde prikkels juist te weinig. Ze zocht voortdurend sensationele situaties op. Mijn hangstoel werd een schommel en het spel er mee kon haar niet wild genoeg zijn. Ze klaagde nooit over duizeligheid. Als ze aan tafel kwam zitten omdat ik haar vroeg met me te werken aan de cursus Ik ben oké! ging ze steevast met haar benen bijna in haar nek zitten. Zo zette ze haar lichaam vast om zich beter te kunnen concentreren. In feite creëerde ze met die houding een bepaalde druk in haar lijf, waardoor ze zich beter kon concentreren. Ze zorgde daarmee zelf voor sensatie in haar lichaam. Haar houding kwam soms dus tamelijk theatraal en clownesk over en soms een beetje tegendraads, maar in feite heeft ze door onderregistratie van prikkels een constant onveilig gevoel in haar lichaam. Er was een voortdurende angst voelbaar. Ik betwijfel de vaststelling van faalangst bij dit meisje. Ik zou haar liever leren beter te registreren wat ze voelt en beleeft. Zodat ze prikkels leert kennen, zodat ze kan filteren en buitensluiten. Als ze haar tactiele systeem zou versterken zou dat kunnen lukken. Ze heeft echter een beetje pech, haar moeder is vooral een prater. Ze legt erg veel uit, praat veel tegen de kinderen maar speelt te weinig met ze. Spelen is fysiek. Je gebruikt meestal alle zintuigen bij spelen.
Nee, hooggevoeligheid kun je niet vergelijken met een stoornis.
Dat mogen we echt niet doen. Dan zouden we de kinderen van hun gevoeligheid willen genezen. Ik deel de grote zorg die Elaine Aron hierom heeft.
Wel hebben hooggevoelige kinderen, net als andere kinderen soms extra ondersteuning nodig zodat ze beter uit de verf kunnen komen. Dan is het belangrijk dat we kunnen kijken naar de verschillende niveau's van gevoeligheid: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel zodat we de juiste begeleiding kunnen aanbieden.
Veel moed en wijsheid!
Reacties
Een reactie posten