Je sensitieve en prikkelgevoelige kind komt misschien pas later tot haar recht in de klas.

Joey is een meisje van net negen jaar, haar naam zou veronderstellen dat ze een jongen is. Maar ze is een prachtig meisje met koperkleurig haar dat als een waterval over haar schouders hangt.
Haar ouders zijn samen met haar naar de praktijk gekomen omdat ze een ongelukkige indruk maakt.
Als ik naar haar kijk zie ik starende ogen, de kleur van haar ogen is echt mooi, grijsgroen en heel helder. Ze laat een opgericht lichaam zien, haar schouders houdt ze opgetrokken, haar kin steekt in de lucht.
Ze zit niet rustig, ze voelt zich mijns inziens onveilig.

Ze zit nu in groep vijf. Ze is een vroege leerling. Nog geen zes toen ze in groep 3 kwam.
Rekenen gaat niet echt goed op dit moment. Ze schrijft nog erg in hanenpoten. Lezen gaat ook niet echt met veel plezier. Ze houdt van verhalen, maar vooral als ze worden voorgelezen. En toch: hoe graag zou ze ze niet zelf willen lezen! Of verhalen willen schrijven, want ze heeft er wel duizend in haar hoofd!
Haar moeder maakt zich zorgen. Joey wil graag goed werk laten zien, maar nu het niet goed lukt slaapt ze slecht.

Ze vindt zelf dat ze het gewoon moet kunnen. Door de juf is de term faalangst gebruikt tijdens het 10 minuten gesprek. Kan Joey een training volgen?

Al gauw heb ik een paar zaken ontdekt.

Joey is kunstzinnig, creatief en behulpzaam en verzorgt graag de pony's van de buren. In de zomer wil ze urenlang buiten zijn, ze plukt bloemen in de weide en maakt mooie boeketten, met behulp van allerhande natuurlijk materiaal. Ze helpt bij de paddentrek. Ze is gek op vuurtjes stoken en dan een broodje aan een stok bakken. Ze ziet de kleinste diertjes buiten, de mooiste vlinders. Een regenworm op de straat wordt voorzichtig in het gras gelegd.

Ze is een typisch rechter hersenhelft kind vind ik. Gevoelig, behulpzaam, betrokken bij haar omgeving. Hooggevoelig zou ik haar het liefst willen noemen, want ze heeft ook nog eens heel snel door hoe anderen zich voelen en voelt dan heel sterk mee.

Omdat ze zoveel kwaliteiten laat zien die 'rechtser hersenhelft' georiënteerd zijn bekijk ik ook haar sensomotorische ontwikkeling. Ze was laat met diverse ontwikkelingen vertelt haar moeder. Nog steeds onhandig met hinkelen en springen. Een bal vangen en gooien is ook nog lastig, papier knippen is moeilijk. De oog-hand coördinatie en samenwerking tussen beide handen laat nog te wensen over. Met andere woorden, ze kruist de middenlijn mogelijk nog niet goed, linker en rechter lichaamshelft moeten beter gaan samenwerken.

Ze heeft mijns inziens meer tijd nodig om allerlei zaken in de klas te kunnen automatiseren. Min-sommen maken zal anders lastig blijven. Ook zal ze meer moeite moeten doen om de aangeboden leerstrategie te volgen. Haar denken is immers creatief en associatief. Ze zal mogelijk tot een juiste uitkomst komen als ze een som maakt, maar hoe ze er kwam zal ze lastig kunnen terug redeneren.

Als je lichaam nog niet klaar is om je te helpen leren, schrijven, rekenen en onthouden, dan kunnen we daar eerst iets aan doen, zeg ik. We kunnen ervoor zorgen dat je linkerkant en je rechterkant beter gaan samenwerken. En je hoofd moet gaan samenwerken met je handen.
Ze krijgt kaatsenballen mee. Ze mag leren kaatsenballen met ondersteuning van een eenvoudig rijmpje. Een samengestelde opdracht is dat. Bewegen, gooien en vangen en een rijmpje opzeggen. Pfffft! Het valt haar eerst niet mee, maar als ze een week later terug komt is het haar gelukt om te oefenen en ze vond de opdracht erg leuk om te doen!

Kijk hier voor nog meer ideetjes om de motoriek te versterken:

Veel plezier!