Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje.


Wil je ook een vraag beantwoord krijgen? 
Stel hem via: info@de-praktijk.org


De vraag deze keer is:



Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend.
Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan.
Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft.


Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra.



Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zevende jaar sluit dit gebiedje zich, zodat de kinderen zichzelf beschermen tegen al te opdringerige indrukken in de astrale (onzienlijke) wereld waarin we leven. De ruimte om ons heen is niet leeg. Integendeel: hij is gevuld met gedachtevormen en ideëen, imprints en indrukken, uit verleden, heden en toekomst. Het is een abstracte beleving, we kunnen het niet pakken en toch is het er. Rationele mensen zullen deze aanname mogelijk afwijzen omdat het dus niet te bewijzen valt, maar in deze tijd krijgen meer en meer mensen er mee te maken. 
Kinderen zijn nog verbonden met alles in de ruimte waarbinnen ze zich bewegen. Ze hebben nog geen sterk Ik besef. Dit is een reden om die ruimte veilig te maken. Bedenk daarbij dat je zelf ook zowel negatieve als positieve imprints kunt afgeven aan die ruimte: ruzie tussen ouders, of bepaalde problemen, kunnen het kind onbewust beïnvloeden. Maar ook horrorfilms,  agressieve games en porno en de astrale reacties (wat ze uitzenden in de ruimte) van de mensen die zich hiermee bezig houden, alsmede nare gebeurtenissen uit het verleden en de sfeer die is blijven hangen, zijn negatieve imprints. 

Aangezien we in een complexe, en jammer genoeg nog behoorlijk negatief geladen wereld leven, is een veilige ruimte in elk opzicht een must bij het opvoeden van sensitieve kinderen. 

Als je kind een goed IK besef mag ontwikkelen, en assertiviteit aanleert, mag ze later dit gebied weer openen. Dan ontwikkelt ze haar intuitie en is ze er klaar voor.  Een vergissing van de grote mensen is op dit moment om heel jonge kinderen paranormaal te noemen. Door dat te doen maken ze het zien in de onzienlijke wereld belangrijk en zal het kind juist heel kwetsbaar worden. Het kind zal zich niet sluiten op een natuurlijke wijze en bang worden, want in onze wereld zweven heel nare gedachtevormen rond. Maak het dus niet belangrijker dan het is. Erken het en laat het verder rusten. Zeg: ja dat kan, als je er bang van bent, doen we er iets aan. Zo lang dat niet het geval is, laat je het rusten. 

Veel moed en wijsheid! 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei