Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit december, 2012 tonen

Thomas schrikt van dieven

Ik kon mijn tong wel afbijten. Normaal gesproken is de deur van mijn praktijk open. De kinderen en ouders kunnen altijd makkelijk binnenlopen. Maar dit keer was hij op slot. 'Waarom?', vroeg Thomas. 'Er is laatst ingebroken in de buurt', zei ik zonder er bij na te denken. Thomas keek nadenkend. In een flits ervoer ik hoe hij mijn informatie verwerkte. Hij zag het helemaal voor zich, voelde de schrik die gepaard ging met de mededeling en maakte meteen ook contact met de toekomst en de eventuele mogelijkheid dat dit bij hem thuis ook wel eens zou kunnen gebeuren. In gedachten verzonken liep hij mee naar de praktijkruimte. "Gelukkig', zei ik, 'hebben we goed opgelet Thomas. Omdat de grote mensen dat altijd doen is de dief er vandoor gegaan voor hij iets kon wegpakken (wat de waarheid is, de buren roken onraad en gingen kijken) en zo liep het goed af!' Ik ben er geen voorstander van om kinderen weg te houden van de waarheid. Maar jonge kinderen

Andersen's sprookje 'De vetkaars'

In de Volkskrant werd een prachtig sprookje van Andersen gepubliceerd in de vertaling van Edith Koenders, vertaalster van Deense literatuur. Ik vind dat ze dat prachtig heeft gedaan, het is de heer Andersen die we lezen en niet Edith, en dat vind ik echt geweldig. Zij voelt de tijdgeest waarin Andersen leefde goed aan. In klare en toch poëtische taal beschrijft de grote schrijver het zinloze ervaren van een vetkaars tot een tondeldoos het licht in hem kan laten ontbranden en het leven zin geeft. Het eenvoudige en toch prachtige sprookje trok mijn aandacht, juist vanwege de gebeurtenissen in de afgelopen weken, waarin onze kinderen geconfronteerd worden met gebeurtenissen in de wereld  omdat ze televisie kijken, luisteren naar grote mensen die geschokt met elkaar over gebeurtenissen spreken en op de sociale media op de hoogte worden gebracht. Ik bedoel de zelfmoord van Tim na het pesten, de zelfmoord van een prachtig jong meisje uit Staphorst om dezelfde reden, en de brute moord op