Doorgaan naar hoofdcontent

Hooggevoelig kind naar de kleuterschool

Vraag van deze week: 

Mijn kind is waarschijnlijk hooggevoelig.
Zij gaat in november naar de kleuterschool, daar wil ik vertellen wat zij heeft. Nu weet ik dat het niet standaard is en ik weet niet of ik er van uit mag gaan of zij er rekening mee kunnen houden dat mijn kind hoog gevoelig is.
Bestaat er ook een officiele test waaruit blijkt dat mijn kind hooggevoelig is? Dit zou ik dan mee kunnen nemen naar haar school.
Hoog gevoelige kinderen zijn geen kinderen met een "rugzakje" maar wat zijn ze dan wel, want het werkt wel prettiger als er rekening mee gehouden wordt.

Mijn antwoord: 


Op de kleuterschool doet een kind eerste leerervaringen op. Al in groep 1 wordt een aanvang gemaakt met letters en cijfers bijvoorbeeld.
Als je kind veel stress heeft zal het deze eerste leerervaringen koppelen aan ongemak. Bovendien werken de hersenen anders bij stress, je neemt minder goed op en legt minder makkelijk verbanden. Het lange termijngeheugen is ook nog niet erg actief in deze periode, dus veilig een eerste leerervaring opdoen is van belang. Dan beklijft iets meer. Je kind zal meer behoefte hebben aan context. Als iets nog geen betekenis heeft gaat het langs haar heen. Plaatjes, foto's, spelletjes helpen bij het verinnerlijken van de eerste basiskennis.  Zij heeft hier waarschijnlijk veel behoefte aan. 

Voor de juffies is het erg belangrijk dat ze weten dat jouw kind erg prikkelgevoelig is en dat sfeer van grote invloed is. Een vriendelijke mimiek, vriendelijke toon en rustige houding doen wonderen.  
Dus als het erg druk is zal je kind behoefte hebben aan veiligheid en een plekje om zich terug te trekken. Geef de juffies aan waar ze aan kunnen merken dat je kind reageert op prikkels uit de omgeving en stress opbouwt. Als het kind eenmaal op de stressladder klimt kan het er afgehaald worden met rustige woorden, een beetje drinken, fysiek contact (bij sterke overprikkeling lukt dat laatste waarschijnlijk niet meer) een werkje waar het kind plezier in heeft, of schommelen. 
Is je kind extravert? Dan zal het veelvuldig willen reageren op alle prikkels.
Is je kind introvert, dan zal het juist erg veel van binnen beleven, dan komt dat er niet uit. Dat kan worden geuit door te tekenen, schilderen of gewoon fysiek bezig te zijn (zandtafel, bouwen, schommelen etc.) Fysieke uiting helpt om de overprikkeling af te laten vloeien.

Er bestaat geen officiele test, behalve die van Elaine Aron misschien. Die vind je op onze website terug. 

Hoog sensitiviteit is een uiting van karakter, niet van een stoornis. Het kan wel effect hebben, zodanig zelfs dat je kind wel een stoornis ontwikkelt. Dus blijf er goed bij als moeder!
Vertrouw op je eigen intuitie, die van moeders is wat betreft hun kinderen heel sterk. Wat anderen ook zeggen, leef er even mee en neem een eigen standpunt in als antwoord! Want niet iedereen kan iets met hoog sensitiviteit en dat heeft wel degelijk met bewustzijn te maken!


Veel moed en wijsheid!
Sylvia van Zoeren



Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei