Doorgaan naar hoofdcontent

Blog Vrouw.nl: Waar ben je met je aandacht?

Voor Vrouw.nl schreef ik eind februari een week lang een dagelijkse blog.

Ik plaats een aantal van die bijdragen graag op de blog Wijze ouders en hoogsensitieve kinderen

Vandaag: Waar ben je met je aandacht?


Van dinsdag tot en met vrijdag werk ik in mijn praktijk aan huis. Afwisselend houd ik sessies met cliënten of geef ik trainingen. Inmiddels zijn in bijna alle provincies wel een paar consulenten te vinden die de trainingen die ik geef volgden. Wijze Ouderconsulenten organiseren Wijze Oudercursussen en ze ondersteunen hoogsensitieve kinderen met de Ik ben Oké! cursus of de Power Puber cursus.
Mijn werkdagen zijn goed gevuld, en nu ook extra vol vanwege mantelzorg.
Ik zie de naam van Sven in de agenda staan. Zeven jaar oud is Sven en hij heeft een witblonde krullenkop. En ja, hij kan zich niet concentreren in de klas, komt u dat bekend voor?

Dat hij hoogsensitief is, is voor mij bijna zeker, hoewel ik liever geen beperkende ‘diagnoses’ stel. Hij is erg hulpvaardig, heeft een sterk rechtvaardigheidsgevoel en is altijd aardig tegen klasgenoten, zelfs als ze hem pesten. Hij is bovendien beelddenker in plaats van taaldenker, in het onderwijs wordt hij een visuele leerling genoemd. Luisteren kan hij best wel, mits het interesssant genoeg is, of als hij het goed begrijpt. Hij heeft meer tijd nodig om te ‘verwoorden’ wat hij hoort. Een beeld aanbieden bij uitleg helpt hem echt, dan gaat het sneller. 
Sven heeft altijd een vol hoofd en is altijd het laatste klaar. Thuis wordt hij rustig door in zijn favoriete boek over insecten te lezen, in de klas werkt dit trucje natuurlijk niet… Net als veel hoogsensitieve kinderen houdt hij erg van dieren. Hij nam ooit een rups mee. Voorzichtig zette hij een plastic bakje waarin de rups zat op de tafel. Steeds als de rups van tafel dreigde te vallen pakte hij het diertje teder op om het weer in het midden neer te zetten. Toen we een stressladder gingen knippen en plakken moest dat heel voorzichtig vanwege de rups. Sven sprak hem onderwijl geruststellend toe.
Na deze sessie ging het wel beter met Sven in de klas. Hij was zich wat meer bewust geworden van zichzelf. Ik besluit om te werken met behulp van de lesbrief ‘Waar ben je met je aandacht?’ de les waarin kinderen leren wat ‘je concentreren’ betekent en hoe je dat doet. Dat helpt meestal erg goed.  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei