Doorgaan naar hoofdcontent

Kinderen moeten aarden

O, wat kom ik toch veel kinderen tegen die prikkels onvoldoende verwerken.

De mentale verwerking van allerlei prikkels komt op de eerste plaats op dit moment. Op scholen maar ook thuis zit het verwerken van sensorische prikkels op andere manieren in het verdomhoekje. Ik ga proberen het uit te leggen.

Bij onze stichting vertalen we het woord hoogsensitief door het te splitsen in de woorden:
Senses--> sensations --> sensing
Zintuigen--> sensaties --> voelen

Onze zintuigen geven ZIN aan het leven. De zin komt echter pas nadat we over onze ervaringen hebben nagedacht. Nadenken over de ervaringen helpt ons te verwerken en ervaringen een plekje te geven. We aarden de ervaringen daardoor. We verinnerlijken ze. Taal is een belangrijk hulpmiddel bij het aarden van allerlei ervaringen.

Maar we zitten tegenwoordig zo in ons hoofd dat we vaak alleen nog maar willen nadenken over onze ervaringen om ze een plekje te geven. Terwijl sporten, fietsen, in de zandbak spelen, wandelen, kleien, brood kneden, schommelen, trampoline springen, met water klungelen, de dieren verzorgen, onkruid wieden, opruimen, langs de zee lopen, allerlei fysieke en tactiele (voel) spelletjes, kauwen, slikken, eten, drinken kinderen ook helpen om prikkels te verwerken.
 
We kijken, maar zien pas echt iets als we er over nadenken, we luisteren pas als we nadenken over wat we horen, we voelen pas echt als we nadenken over sensaties, we ruiken pas echt als we woorden geven aan de geursensatie.
Ik ruik een zoete geur. Zou die van de rozen afkomstig zijn? Wat is het toch heerlijk in de tuin! Het voelt fijn en het ruikt heerlijk!
Het nadenken over een zintuigelijke sensatie geeft zin aan de ervaring. Een zintuigelijke ervaring zoals met de roos is prima, en goed te verwerken. Bovendien geeft hij extra glans aan ons leven.

Maar op dit moment geeft de wereld zoveel prikkels prijs dat we óf heel erg veel moeten gaan nadenken om alles aan te kunnen, óf we raken meteen al 'boekkie zoek' (een echte Noord-hollandse uitdrukking voor verwarring).

Ik kom ze tegen momenteel.
Kinderen die te jong zijn om helder na te kunnen denken over wat ze ervaren en 'boekkie zoek' raken.
Kinderen van ouders die alles graag bespreekbaar maken. Die een discussie aangaan met hun jonge kind en vervolgens verbaasd zijn dat het kind een woede-aanval krijgt. Of dat het geen antwoord kan geven op hun waarom-vraag? Waarom ben je dan zo boos? Waarom deed je dat dan?
Ouders die voortdurend in taal communiceren met hun kind en vergeten hoe je ook kunt spelen.
Die vergeten zijn dat huilen ook een manier is om te verwerken. Stampvoeten idem.
Die het kind in zichzelf een beetje kwijt zijn geraakt.
En zich daardoor te weinig afstemmen op de wereld van hun kind.

Het is eigenlijk heel eenvoudig.
Probeer met aandacht bij je kind te zijn.
Luister aandachtig.
Speel met je kind zonder in je hoofd stiekem je agenda bij te houden.
Ga naar buiten en ervaar met je kind als een kind wat je daar beleeft.
Hou van je kind als het vieze handen heeft omdat het buiten de stenen opzij duwde om de wormen te kunnen zien.
Bied het een zandbak aan en laat het kliederen met water. Wees geduldig als kleren vies en nat zijn geworden en was ze. Neem de tijd!
Neem de tijd om te zingen, te dansen en fysiek te bewegen.

Verzin versjes:

Stap stap stap
voeten op de grond
Stap naar mama
stap naar papa
stap stap stap
Voeten op de grond
Kusje op je mond

Een klein kind heeft niet alleen ondersteuning nodig op mentaal vlak.
Het leert door te doen, door te kijken hoe iets gaat en door te ervaren hoe iets voelt.  Het heeft het ook nodig om tactiele ervaringen aangereikt krijgen. Juist de tactiele ondersteuning, door middel van liedjes en het ouderwetse handen en voetenwerk  zullen je kind helpen de motorische en sensorische ontwikkelingen evenwichtig door te maken.

Veel succes!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei