Doorgaan naar hoofdcontent

Wat Rita Kohnstam vertelt over de 'slow to warm up children'


Vorige week volgden deelnemers aan het platform Wijze Ouders een lezing van Vick Vos Vermeulen, eigenaar van Ergotherapiepraktijk De Oplossing over sensorische informatieverwerking.
Een belangrijk onderwerp voor onze consulenten die hoogsensitieve kinderen begeleiden.

Prikkels maken dat we in beweging komen.
Onze zintuigen zorgen ervoor dat we de wereld ervaren en waarnemen.
Ze geven ons input waardoor we ons ontwikkelen. Ze werken nauw samen met diverse systemen in ons lichaam.
Vanaf de geboorte ontwikkelt een kind zijn motoriek, evenwicht en taalvaardigheid.
Het leeft in een zintuigelijke wereld waarin licht en donker, koud en warm, ah en bah leidraad zijn.
Zonder er woorden voor te hebben is een baby de hele dag aan het ervaren.

Alle kinderen worden te vroeg geboren.
Rita Kohnstamm zegt in haar geweldige boek: 'Kinderen als beroep' dat alle mensenkinderen eigenlijk te vroeg worden geboren. Daar waar een veulen of kalf binnen een paar uurtjes al op de benen kan staan is een mensenkind volkomen afhankelijk van de verzorging van de mensen om zich heen.
Ik maak daar uit op dat onmiddellijk na een geboorte nog een poos een sfeer moet worden nagebootst zoals het kind die in de baarmoeder heeft gekend. Omhulling is dan het meest passende woord dat daarbij hoort vind ik.

Zo vanuit de baarmoeder in de mensenwereld komen moet een geweldige schok zijn. Er wordt niets meer gefilterd, alle prikkels komen nu rechtstreeks bij het kindje binnen.

Veel externe prikkels kunnen er toe leiden dat ook een baby overprikkeld raakt.
Dat kun je bijvoorbeeld merken aan de harteklop die toeneemt, of de vochtigheid van de handjes. Spieren spannen zich aan en het wordt stil of juist huilerig.

Het is belangrijk dat ouders het gedrag van hun baby leren 'lezen'.
Huilen is een middel van het kindje om aan te geven dat er iets is. Het kan honger hebben, of pijn, het kan het koud hebben of moe zijn of het verveelt zich (volgens Kohnstamm kan dat ook bij baby's voorkomen). Dat laatste kan ik me na de lezing van Vicky goed voorstellen: sommige kinderen hebben niet veel behoefte aan extra prikkels, anderen juist weer wel.

De aanleg van het kind komt tot ontwikkeling door ervaring. 
Sommige kinderen ervaren graag, terwijl andere kinderen liever stil blijven liggen en rondkijken.  Onder de hoogsensitieve kinderen vinden we vaak kinderen die minder graag ervaringen aangaan. Ze blijven bijvoorbeeld liever aan de tafel zitten in mijn praktijk, benutten de ruimte niet of onvoldoende. Ze voelen zich vaker onveilig dan de kinderen bij wie alles een beetje langs hen heen gaat. De opmerkzaamheid van de kinderen heeft daar mee te maken.
Hun hele lichaam is ingesteld op ervaren, en ze zijn minder gericht op actie.

Deze kinderen worden ook wel 'slow to warm up children' genoemd.
Ik vind dat eerlijk gezegd een onaardige term, maar dat ligt aan mijn eigen sensitiviteit waarschijnlijk. Toch begrijp ik het waarom van de uitdrukking. Volgens Rita Kohnstamm zijn het vaak kinderen die veel details waarnemen. Ze zijn daardoor afwachtend, kijken de kat uit de boom, blijven wat passief en hebben meer tijd nodig voor overgangen. Ze hebben kortom tijd nodig om te wennen. Als ouders dit gedrag niet goed lezen heeft het kindje 't moeilijk als ouders het vanaf de babytijd altijd overal mee naar toe nemen. Het kindje wordt dan steeds verrast door nieuwe omgevingen en is voortdurend uit zijn doen. Het kan later daardoor een onrustige gedragsstijl ontwikkelen.

Eigenlijk schrikt het kind dan te vaak.

Omhullen en beschermen is in dit geval noodzakelijk vlak na de geboorte, pas later als het kind wat sterker is, en bijvoorbeeld kan zitten en kruipen zal het prikkels vanzelf op gaan zoeken of kan het daarin worden uitgedaagd. Gedurende de eerste maanden is rust, nabijheid van de ouders, en structuur van belang.
Wees dus niet bang om je kind te beschermen! Neem een eigen standpunt in hierover. Want anderen kunnen je het gevoel geven dat je te soft bent, of je kind niet weerbaar maakt.

Hou overigens steeds voor ogen dat huilen soms goed is voor je baby, het is een vorm van expressie. Zonder expressie blijven emoties in het lichaam vastzitten. Dat kan ook problemen opleveren in een later stadium.
Erken dan de emotie: Ik snap wel dat je je naar voelt. Zelfs bij heel kleine kinderen levert erkenning veel op!

Veel moed en wijsheid!



Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...