Doorgaan naar hoofdcontent

Kinderen met ADHD reageren gunstig op dieet

Deze week prominent in alle kranten: een onderzoek van UMC Radboud Nijmegen laat zien dat twee derde van de deelnemende kinderen met de diagnose ADHD, gunstig reageert op een hypo-allergeen dieet.
Dit lijkt een bijzonder bericht, en dat is het!

Hieronder de column die ik schreef naar aanleiding van dit bericht en vervolgens kun je de weergave van het artikel in de Volkskrant d.d. 4 februari nog eens lezen.

Ter introductie nog dit:
Ik denk dat er een belangrijk resultaat is geboekt. Niet ondenkbaar is dat de Ritalin en Concerta binnenkort op de tweede plaats zullen komen bij een behandeling van veel kinderen in de reguliere GGZ. 
Nu hoop ik dat er  binnenkort ook een onderzoek kan worden gedaan, waarin kan worden bekeken of kinderen gebaat zijn bij cognitieve ondersteuning op jonge leeftijd. Maar vooral, of zij er bij gebaat zijn dat ouders zich verdiepen in hoe ze hun kind op de juiste wijze mogen en kunnen opvoeden. Stichting Wijze Moeders faciliteert consulenten om dit te doen. De 'Ik ben Oké! HS Kidsclub' training wordt steeds vaker gegeven aan sensitieve kinderen. Als preventief aanbod. En is nu meestal alleen beschikbaar voor ouders die zich bewust zijn dat ze mogen zoeken naar alternatieve mogelijkheden, deels omdat ze zich er niet bij neer willen leggen dat medicatie de enige optie is, en omdat ze wat meer dan gemiddeld verdienen. Want preventieve ondersteuning wordt (nog) niet voldoende verzekerd.
Zou het mogelijk zijn? Dat we een energie neer kunnen zetten, dat kinderen en hun ouders recht hebben op de juiste emotionele ondersteuning?  Zodat ze in een veilige omgeving tot hun recht mogen komen?
Dan komt wellicht de juiste emotionele ondersteuning, een goede voeding en veilige omgeving, op de eerste plaats en wordt pas gezocht naar ondersteunende medicatie als deze middelen niet mogelijk zijn, of niet werken!

Bij Stichting Wijze Moeders gaan we ervan uit dat wat we aanbieden aan het sensitieve kind een verschil maakt. 

Deze tijd is verwarrend omdat dat wat altijd gewoon leek, ineens wegvalt. Kinderen reageren ook anders dan we gewend zijn. Dat wil niet zeggen dat er altijd iets mis met de kinderen! Mogelijk hebben wij nog niet helemaal door waar ze echt behoefte aan hebben! Er is dus veel werk aan de winkel, maar wij gaan onverminderd voort!


Veel moed en wijsheid!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei