Douwe komt voelend, ruikend en kijkend mijn praktijk ruimte binnen.
Ook lijkt hij alles te horen. Zijn handen strijken regelmatig over oppervlaktes, van de stoelen, mijn zachte kater Ko (volgens een ander bezoekertje is Kater Ko 'vet' zacht...)
Hij is een en al ervaring.
Hij gaat op alles af, alle prikkels verdienen aandacht, hoe kort ook.
Als ik thee inschenk en vraag of hij zelf een theezakje uitzoekt, pakt hij een zakje uit (een beetje onhandig, en hij slingert even later het doornatte zakje over de tafel) en drukt hij de thee tegen zijn neus alvorens die in het hete water te laten zakken.
De geur maakt hem zichtbaar duizelig, hij moet even levelen. Heel kort duurt het, maar ik heb het waargenomen. Hij is even uit zijn evenwicht.
Als hij even later zijn thee drinkt (graag een beetje koud water erin, hij heeft zijn tong al eens erg verbrand de vorige week omdat hij ongeduldig was) gaat hij daar zo in op dat hij even al het andere uit het oog verliest.
Hij heeft het vermogen om met zijn aandacht verbonden te zijn met zijn ervaringen.
Als iets hem echt interesseert kan hij zijn aandacht goed richten.
Begrijpt hij iets niet goed of sluit het niet aan bij zijn interesse, dan haakt hij af en gaat hij zijn eigen binnenwereld in. Of juist de buitenwereld, en dan gaat hij op alles in wat hij om zich heen ervaart. Hij switcht tussen deze twee mogelijkheden.
De juffen hebben gezegd even niet meer te weten hoe ze het moeten aanpakken.
Hij blijft er niet bij. Hij haalt anderen uit hun concentratie. Juist als de anderen stil zijn in de klas begint hij te wiebelen, hardop dingen te zeggen of te roepen en te zingen, het lijkt wel faalangst zeggen de juffen. Of zou hij de aandacht willen trekken?
Nee, denk ik als ik met hem werk, hij heeft referenties nodig. Zijn zintuigen geven zin aan zijn ervaringen. Als het stil wordt valt zijn referentiekader even weg, en is hij op zichzelf aangewezen. Zijn zintuigen zijn zijn tool. Ze geven zin aan zijn kleine bestaan.
Hij hangt er soms maar een beetje bij en doet niets als het onnodig is. Hij is wel erg lief en behulpzaam zeggen de juffen.
En hij is acht jaar.
Tegenover zit Douwe die aandoenlijk reageert als ik vriendelijk zeg: 'Waar ben je met je aandacht?' als hij zijn hoofd in zijn handen legt en minuten lang niet thuis geeft.
'Bij het leger' geeft hij toe. Dat is zo interessant. Hij was laatst bij de kazerne en zag de trucks en tanks en de soldaten. Hij heeft een echte jongetjesdroom gekregen daar. Dromen doet hij so-wie-so heel goed.
Telkens als iets oninteressant is duikt hij in zijn fantasiewereld.
Wanneer is dromen veel leuker?, vraag ik aan hem. Ik doe een gooi: Als je iets niet snapt? Of als je niet weet wat de bedoeling is? Vertel eens? Het maakt me nieuwsgierig.
Dan blijkt dat hij regelmatig de uitleg in de klas onbegrijpelijk vindt. Hij begint steevast te laat en pas na heel goed gekeken te hebben naar zijn klasgenoten. Vraag je wel eens om hulp? Nee, natuurlijk niet. Douwe is pas acht en ervaart vooral. Vooraf bedenken hoe hij iets zal aanpakken of reflecteren op zijn eigen gedrag doet hij nog niet goed. Dat dient hij te leren, maar hij denkt nu eerlijk gezegd al vaak dat hij het niet goed doet.
Ach, wat is het leven soms toch abstract voor deze jongens. En wat zijn we toch gemakzuchtig als volwassene: we denken dat ze het vanzelf wel leren!
Kijk nog eens naar het filmpje dat ik in deze blogaflevering laat zien. In de hoop dat nog meer leerkrachten die paar jongens herkennen in hun klas en gaan begrijpen dat andere instructies een wereld van verschil maken!
Overigens: het schijnt zo te zijn dat 37% van de mensen visueel-ruimtelijk denkt! Het wordt echt tijd dat onze kinderen in het onderwijs ook op dit punt de juiste professionele ondersteuning krijgen, niet alleen door leerkrachten die zichzelf er in herkennen, of door ouders die een leuke training volgen om hun kind beter te begrijpen, maar door alle leerkrachten! Zo lang de citotoets een meetinstrument is, zullen deze kinderen namelijk minder presteren, hun kwaliteiten komen niet uit de verf.
Heldere communicatie en instructies, spelend leren en de meervoudige intelligentie als uitgangspunt nemen zal veel leed voorkomen in de toekomst!
http://www.youtube.com/watch?v=TFTglP3dRZQ
Reacties
Een reactie posten