Luister naar het verhaal: http://www.hetgelukkigegezin.nl/www.hetgelukkigegezin.nl/Podcast/Podcast.html
Dat Pubers veel ervaren en daarbij wel eens overprikkeld raken is inmiddels welbekend. Boeken vol worden er over geschreven.
Al die ervaringen hebben ze wel nodig. Want door te beleven en niet 'als een angsthaas' weg te kruipen in een hoekje leer je het leven aardig kennen. Dat het leven inmiddels een mijnenveld is geworden waarbij je allerlei verleidingen moet bestrijden is ook al decennia een feit. Misbuik van drank, sex en drugs zijn typische uitwassen hierbij. Soms hebben pubers ook deze ervaringen nodig om te weten dat het nuttigen van grote hoeveelheden drank tot je elke controle over je lichaam en brein verliest of elke nacht een liefdeloze one night stand sufneukt, echt niet bij ze past.
Dat de primaire emoties hier een rol spelen moge duidelijk zijn. We zijn nu eenmaal behept met een lager 'bijna dierlijk' bewustzijn dat we moeten leren beheersen. Het hoger bewustzijn ontwaakt en waakt. Freud sprak over het Es, Ich en Uber Ich. Tegenwoordig spreken we over het lager ego, het hoger bewustzijn en het goddelijk bewustzijn. Veel hoogsensitieve pubers zijn geboren met het vermogen een Hoger bewustzijn te ontwikkelen en juist voor hen lijken ervaringen die ik hierboven beschreef soms van groot belang. Hoe pijnlijk ook. Ze groeien er door, en leren hun eigen grenzen kennen.
Onderstaand verhaal vertel ik altijd als ik een hoogsensitieve puber tegenover me heb zitten. Het is een Kabbalistische anekdote. Verhalen gaan via de rechterhersenhelft en gaan leven in het onderbewustzijn. Ze leveren op termijn altijd iets op. De sensitieve pubers hebben behoefte aan verhalen, aan inspiratie volgens mij.
Veel succes!
Op een bospad dreigt een koets uit de bocht te vliegen. Het is een zwaar parcours, een zandpad. De vier wielen hebben amper grip op de zandgrond.
Op de bok van de koets zit een man, de koetsier. Hij zit te suffen! Want de aangespannen paarden worden onvoldoende door hem gemend.
Er is een paard dat kwaad is. Dat stampt vooruit. Er is een paard dat bang is en dat houdt de pas juist in. Er is een paard dat vol vreugde vooruit gaat, als een dwaas alle ervaringen tegemoet tredend. Er is een paard dat walgt van zijn taak. Moet dit nu echt? Moet ik steeds deze zich herhalende gebeurtenis ervaren? Wat saai!!! En er is een paard dat huilt tranen met tuiten. Dat paard laat zich meevoeren door de anderen. Het is slachtoffer van de gebeurtenis!
In de koets zit een passagier. Die hotst en botst alle kanten op!
Domme koetsier! Als hij goed zou opletten zou de koets overeind blijven en de passagier ongedeerd!
Als je dit verhaal leest, kun je je voorstellen dat de paarden je emoties Blij, bang, boos, verdrietig en geen zin hebben in, zijn. De koetsier is je denkkracht. De koets de lichaam. En tot slot speelt de passagier de rol van je ziel in dit verhaal. Je kunt je denkkracht gebruiken om je emoties te besturen! Zo gaat de koets (je lichaam in dit geval) niet met je aan de haal.
Geen kind kiest er vrijwillig voor om kwaad te worden. Of bang. Het is je lichaam dat in actie komt en je kunt je lichaam kalmeren door de juiste gedachten te verzinnen! Van O jee naar Oke! denken helpt je!
Veel moed en wijsheid!
Sylvia van Zoeren
Dat Pubers veel ervaren en daarbij wel eens overprikkeld raken is inmiddels welbekend. Boeken vol worden er over geschreven.
Al die ervaringen hebben ze wel nodig. Want door te beleven en niet 'als een angsthaas' weg te kruipen in een hoekje leer je het leven aardig kennen. Dat het leven inmiddels een mijnenveld is geworden waarbij je allerlei verleidingen moet bestrijden is ook al decennia een feit. Misbuik van drank, sex en drugs zijn typische uitwassen hierbij. Soms hebben pubers ook deze ervaringen nodig om te weten dat het nuttigen van grote hoeveelheden drank tot je elke controle over je lichaam en brein verliest of elke nacht een liefdeloze one night stand sufneukt, echt niet bij ze past.
Dat de primaire emoties hier een rol spelen moge duidelijk zijn. We zijn nu eenmaal behept met een lager 'bijna dierlijk' bewustzijn dat we moeten leren beheersen. Het hoger bewustzijn ontwaakt en waakt. Freud sprak over het Es, Ich en Uber Ich. Tegenwoordig spreken we over het lager ego, het hoger bewustzijn en het goddelijk bewustzijn. Veel hoogsensitieve pubers zijn geboren met het vermogen een Hoger bewustzijn te ontwikkelen en juist voor hen lijken ervaringen die ik hierboven beschreef soms van groot belang. Hoe pijnlijk ook. Ze groeien er door, en leren hun eigen grenzen kennen.
Onderstaand verhaal vertel ik altijd als ik een hoogsensitieve puber tegenover me heb zitten. Het is een Kabbalistische anekdote. Verhalen gaan via de rechterhersenhelft en gaan leven in het onderbewustzijn. Ze leveren op termijn altijd iets op. De sensitieve pubers hebben behoefte aan verhalen, aan inspiratie volgens mij.
Veel succes!
Op een bospad dreigt een koets uit de bocht te vliegen. Het is een zwaar parcours, een zandpad. De vier wielen hebben amper grip op de zandgrond.
Op de bok van de koets zit een man, de koetsier. Hij zit te suffen! Want de aangespannen paarden worden onvoldoende door hem gemend.
Er is een paard dat kwaad is. Dat stampt vooruit. Er is een paard dat bang is en dat houdt de pas juist in. Er is een paard dat vol vreugde vooruit gaat, als een dwaas alle ervaringen tegemoet tredend. Er is een paard dat walgt van zijn taak. Moet dit nu echt? Moet ik steeds deze zich herhalende gebeurtenis ervaren? Wat saai!!! En er is een paard dat huilt tranen met tuiten. Dat paard laat zich meevoeren door de anderen. Het is slachtoffer van de gebeurtenis!
In de koets zit een passagier. Die hotst en botst alle kanten op!
Domme koetsier! Als hij goed zou opletten zou de koets overeind blijven en de passagier ongedeerd!
Als je dit verhaal leest, kun je je voorstellen dat de paarden je emoties Blij, bang, boos, verdrietig en geen zin hebben in, zijn. De koetsier is je denkkracht. De koets de lichaam. En tot slot speelt de passagier de rol van je ziel in dit verhaal. Je kunt je denkkracht gebruiken om je emoties te besturen! Zo gaat de koets (je lichaam in dit geval) niet met je aan de haal.
Geen kind kiest er vrijwillig voor om kwaad te worden. Of bang. Het is je lichaam dat in actie komt en je kunt je lichaam kalmeren door de juiste gedachten te verzinnen! Van O jee naar Oke! denken helpt je!
Veel moed en wijsheid!
Sylvia van Zoeren
Reacties
Een reactie posten