Ik kwam een interessante YouTube bijdrage tegen over Asperger.
Weliswaar van 6 jaar geleden, maar het bevat nog genoeg relevante informatie die ouders misschien nodig hebben om zelf een standpunt over hun kind te kunnen innemen. Ik mag en kan dat niet voor ze doen. Wel kan ik helpen door soms prikkelende, misschien wel tegendraadse zaken te delen met iedereen.
Veel kinderen krijgen momenteel de diagnose Asperger mee.
Het zijn intelligente, soms hoogbegaafde kinderen. Vaak jongens.
Veel ouders vragen me: is mijn kind autist? Er is kennelijk iets mis bij hem of haar met de verwerking van prikkels. Ik geef dan meestal het antwoord: kan je kind zich afstemmen op de omgeving? Spiegelt het jou? Hoogsensitieve kinderen stemmen zich zeer goed af. Is dat het geval, ga er dan eens mee leven dat je kind sensitiever is dan gemiddeld, veel prikkels op kennelijke sensitieve wijze verwerkt (geur, kleur, beeld, herinneringen, gevoelens en sensaties worden daarbij met elkaar verbonden) en daar heeft het meer tijd voor nodig. Ik word zelf wel eens gek van mijn spiegelneuronen! Ik stem me zelfs af op afstand! Daar zal binnenkort ook veel over bekend worden gemaakt!
In de vijftiger jaren beschreef Alice Bailey, een zeer esoterisch onderlegde vrouw die uiteraard niet door iedereen wordt begrepen, in haar boek 'Opvoeding in het nieuwe tijdperk' dat er een tijd zou komen dat er kinderen worden geboren waar we ons geen raad mee weten. In die tijd leven we nu. Deze kinderen vergen veel van ons, ze vragen eigenlijk om onze bescherming, en hebben veiligheid nodig om deze wereld te leren kennen en van ons te leren hoe ze zichzelf kunnen handhaven. Daar zal veel liefde en compassie bij nodig zijn. Deze kinderen automatiseren niet, ze beleven alles steeds alsof het voor het eerst is, ze zijn zeer ervarend, gaan op in het geheel en kunnen hun eigen plaats in de ruime daardoor niet bepalen, zijn niet gevoelig voor tijdsbeleving etc.
Bailey sprak over de mystieke kinderen. Dat houdt me nu bijna dagelijks bezig: ik zie in de hoogsensitieve kinderen die de wereld in hoge mate spiegelen, vaak de mystieke kinderen terug. Ze zijn over het algemeen geen Beta kinderen, maar Alfa's. Ze zijn vaak natuurgericht en nieuwsgierig naar hoe het allemaal zo tot stand is gekomen in onze wereld. Waar bevind ik me nu op de tijdlijn van onze wording? Waar komen we vandaan? Zo iets.
Nu zijn er echter ook steeds meer wetenschappers onder de kinderen te vinden. De kinderen die de wereld soms - en steeds vaker- niet of minder goed spiegelen, maar wel zeer intelligent zijn. Zij zullen hun scheppingskracht ook gaan inzetten net als wij. Juist daarom verdienen ze onze bescherming. Gezien het feit dat ze hun omgeving niet spiegelen, is het mogelijk dat hun scheppingskracht ons parten gaat spelen. Of dat ze zullen worden misbruikt door de hoofdrolspelers op economische gebied. De wereld kan daardoor meer en meer een technologische wereld worden, bijna een mechanistische wereld. Overigens wordt nu al gezinspeeld dat de arbeidsmarkt meer zou moeten doen om deze groep kinderen (en autistische volwassenen) voor arbeid te behouden. Maar het gebeurt eigenlijk niet om deze kinderen en volwassenen te beschermen! Integendeel: het gebeurt vanuit de groei die er dan weer mogelijk is! Welke groei willen we eigenlijk?
Alle ouders zouden hier eens over na kunnen denken. De ethiek is langzamerhand verdwenen uit onze samenleving, maar misschien hebben we hem harder nodig dan ooit! Welke kant willen we op in onze wereld? Willen we langzaam boven de aarde gaan staan? Of willen we er deel van blijven?
Hoe veel willen we eigenlijk weten? Is kennis wel macht, of maakt het ons juist machteloos? Ethische vragen kunnen ook zijn: willen we nog wel dat kinderen zich aanpassen aan onze waarden en normen? Of mogen ze die zelf ontwikkelen? En tot hoever gaan we dan?
Dus al met al inderdaad een strijd... die tussen de natuur (God) en haar aanhangers en de wetenschappelijke mens?
Hier het filmpje. Veel moed en wijsheid gewenst!
http://www.youtube.com/watch?v=_8WV1zAh9zU
Weliswaar van 6 jaar geleden, maar het bevat nog genoeg relevante informatie die ouders misschien nodig hebben om zelf een standpunt over hun kind te kunnen innemen. Ik mag en kan dat niet voor ze doen. Wel kan ik helpen door soms prikkelende, misschien wel tegendraadse zaken te delen met iedereen.
Veel kinderen krijgen momenteel de diagnose Asperger mee.
Het zijn intelligente, soms hoogbegaafde kinderen. Vaak jongens.
Veel ouders vragen me: is mijn kind autist? Er is kennelijk iets mis bij hem of haar met de verwerking van prikkels. Ik geef dan meestal het antwoord: kan je kind zich afstemmen op de omgeving? Spiegelt het jou? Hoogsensitieve kinderen stemmen zich zeer goed af. Is dat het geval, ga er dan eens mee leven dat je kind sensitiever is dan gemiddeld, veel prikkels op kennelijke sensitieve wijze verwerkt (geur, kleur, beeld, herinneringen, gevoelens en sensaties worden daarbij met elkaar verbonden) en daar heeft het meer tijd voor nodig. Ik word zelf wel eens gek van mijn spiegelneuronen! Ik stem me zelfs af op afstand! Daar zal binnenkort ook veel over bekend worden gemaakt!
In de vijftiger jaren beschreef Alice Bailey, een zeer esoterisch onderlegde vrouw die uiteraard niet door iedereen wordt begrepen, in haar boek 'Opvoeding in het nieuwe tijdperk' dat er een tijd zou komen dat er kinderen worden geboren waar we ons geen raad mee weten. In die tijd leven we nu. Deze kinderen vergen veel van ons, ze vragen eigenlijk om onze bescherming, en hebben veiligheid nodig om deze wereld te leren kennen en van ons te leren hoe ze zichzelf kunnen handhaven. Daar zal veel liefde en compassie bij nodig zijn. Deze kinderen automatiseren niet, ze beleven alles steeds alsof het voor het eerst is, ze zijn zeer ervarend, gaan op in het geheel en kunnen hun eigen plaats in de ruime daardoor niet bepalen, zijn niet gevoelig voor tijdsbeleving etc.
Bailey sprak over de mystieke kinderen. Dat houdt me nu bijna dagelijks bezig: ik zie in de hoogsensitieve kinderen die de wereld in hoge mate spiegelen, vaak de mystieke kinderen terug. Ze zijn over het algemeen geen Beta kinderen, maar Alfa's. Ze zijn vaak natuurgericht en nieuwsgierig naar hoe het allemaal zo tot stand is gekomen in onze wereld. Waar bevind ik me nu op de tijdlijn van onze wording? Waar komen we vandaan? Zo iets.
Nu zijn er echter ook steeds meer wetenschappers onder de kinderen te vinden. De kinderen die de wereld soms - en steeds vaker- niet of minder goed spiegelen, maar wel zeer intelligent zijn. Zij zullen hun scheppingskracht ook gaan inzetten net als wij. Juist daarom verdienen ze onze bescherming. Gezien het feit dat ze hun omgeving niet spiegelen, is het mogelijk dat hun scheppingskracht ons parten gaat spelen. Of dat ze zullen worden misbruikt door de hoofdrolspelers op economische gebied. De wereld kan daardoor meer en meer een technologische wereld worden, bijna een mechanistische wereld. Overigens wordt nu al gezinspeeld dat de arbeidsmarkt meer zou moeten doen om deze groep kinderen (en autistische volwassenen) voor arbeid te behouden. Maar het gebeurt eigenlijk niet om deze kinderen en volwassenen te beschermen! Integendeel: het gebeurt vanuit de groei die er dan weer mogelijk is! Welke groei willen we eigenlijk?
Alle ouders zouden hier eens over na kunnen denken. De ethiek is langzamerhand verdwenen uit onze samenleving, maar misschien hebben we hem harder nodig dan ooit! Welke kant willen we op in onze wereld? Willen we langzaam boven de aarde gaan staan? Of willen we er deel van blijven?
Hoe veel willen we eigenlijk weten? Is kennis wel macht, of maakt het ons juist machteloos? Ethische vragen kunnen ook zijn: willen we nog wel dat kinderen zich aanpassen aan onze waarden en normen? Of mogen ze die zelf ontwikkelen? En tot hoever gaan we dan?
Dus al met al inderdaad een strijd... die tussen de natuur (God) en haar aanhangers en de wetenschappelijke mens?
Hier het filmpje. Veel moed en wijsheid gewenst!
http://www.youtube.com/watch?v=_8WV1zAh9zU
Reacties
Een reactie posten