Doorgaan naar hoofdcontent

Hoog sensitief en opvoeden: lastig?

Ga je niet naar een puppycursus?
Heb je dan geen bench?
Laat je hem op de bank? Van ons mag dat echt niet!

Een onzekere hondenbezitter kan er behoorlijk van uit balans raken. Het zijn opmerkingen met een zekere stelligheid. Die aan het twijfelen maken. Zeker een hoogsensitieve hondenbezitter zoals ik gaat twijfelen aan mijn eigen kunnen.

Je moet hem wel laten merken wie de baas is! is ook zo'n breker van je vertrouwen. Die kan trouwens ook gebruikt worden als er  jongetjes worden 'bediscussieerd'.

Vorige week was een lieve moeder bij mij met haar zevenjarige zoon.
Een geweldige jongen met lekker piekhaar en stralende ogen die niet zo goed luistert als hij blij is.
Als hij blij is, is hij ook druk. Heeft hij even pech!

Word je er niet hartstikke moe van?
Zo, wat is hij weer druk hè?
Je moet hem wel laten weten dat jij de baas bent hoor!

Zo vaak heeft ze het al gehoord dat ze er ontmoedigd van is geraakt. Ze mijdt het schoolplein liever en gaat met het lood in haar schoenen naar een tien-minuten gesprek in de klas.

Maar als ik naar hem kijk, zie ik een heerlijk joch dat nog lekker onbewust de wereld intrekt. Hij gaat met pure vreugde op nieuwe dingen en mensen af, en neemt geen blad voor de mond. Hij toont zichzelf zoals hij zich voelt: blij en lekker ondernemend. Maar ja, dat is tegenwoordig geen lekkere combinatie blijkt steeds vaker.

Hoogsensitieve personen hebben vaak een hekel aan plotselinge geluiden, drukte om zich heen en sterk aanwezige pregnante geuren en meer van die zintuigelijke indrukken. Ze kunnen er echt van uit balans raken. Tijdens ons gesprek blijkt deze moeder zelf hoogsensitief te zijn.

Ik vertel over mezelf en pup Jansen. Dat ik er erg aan moest wennen, de geuren, het plotselinge geblaf en omhoog springen (ja,ja ik weet dat hij dat moet afleren...!) Mijn alarm en schriksysteem gaat steeds af en ik raak uit balans ervan.
Het is een uitdaging om steeds na de eerste schrik een uitgestelde reactie te zoeken, in het geval met Jansen adem ik soms even rustig uit en ga stevig zitten of staan, zoek mijn krachtpunt in mezelf. Hetzelfde doe ik als ik andere hondenbezitters tegenkom die kennelijk een plotselinge aanval van vergeetachtigheid hebben als ze zien hoe ik pup Jansen met moeite tot de orde roep en hem laag houdt  en laat zitten.

Ik zie haar kijken. Ze pakt het op. Ze ziet helemaal voor zich hoe het ook kan. Een uitgestelde reactie als anderen negatief reageren op haar kind kan haar namelijk erg helpen. Nu betrekt ze het erg op zichzelf. Ze ervaart een Nee steeds als een persoonlijke afwijzing. Als ze zelf een standpunt inneemt zal ze minder snel schrikken en uit balans zijn. Wat vindt ze zelf eigenlijk van haar zoon?

Ze hoeft niet lang na te denken. Moeiteloos somt ze allerlei geweldige kwaliteiten op waarbij hulpvaardigheid, rechtvaardigheid en makkelijk contacten kunnen leggen als eerste worden genoemd.
Ze gaat met een heerlijk positief gevoel weer weg.

En ik? Vandaag liepen we weer in de duinen, met Jansen. We kwamen een paar menselijke engelen tegen.
O, wat een heerlijke hond!
Ja, ze zijn slim hè?
Wat luistert ie al goed!

Er werd zelfs even geapplaudiseerd toen Jansen meteen kwam na roepen: Jansen hier!
Ik ging toch met een heel ander gevoel terug naar huis na deze ervaring!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei