Doorgaan naar hoofdcontent

Naar de peuterzaal/kleuterklas? Tranen met tuiten!

Deze week bereikten me twee vragen over heel jonge kinderen die veel moeite hebben in de klas.
Twee meisjes die voor het eerst naar school gaan. Het is huilen geblazen, elke dag weer.
De overgang van thuis naar de kleuterklas of peuterzaal is groot. Voor deze kleuters, zeer sensitief, zelfs onoverkomelijk groot lijkt het wel.

Vooral peuters worden ineens geconfronteerd met het gescheiden worden van hun huis en mama en papa. Voor hun is: weg = weg! Geen geruststellende gedachten als: mama komt vast weer terug straks. Straks is so-wie-so een abstract gegeven voor hen. 



Ik heb hieronder wat tips geplaatst die met name in de peutergroep/kleuterklas kunnen worden gebruikt.

Veel goeds!

Tips voor de juf (en jezelf):
  1. Maak even echt contact met het kind bij binnenkomst. Noem haar bij de naam, raak haar aan en begeleid haar naar een plekje. Leg uit waar ze mee mag beginnen. Als ze weet wat ze moet doen geeft dat vastigheid. 
  2. Zo neemt ze ook meteen haar plekje in en gaat ze minder op in de hectiek.
  3. Leer haar om hulp vragen.
  4. Doe dingen eerst voor en een keer samen, zo leert ze makkelijk.
  5. Geef niet te veel keuzes: wil je in de poppenhoek, of in de keukenhoek?
  6. Leer haar hoe je op een ander kind afstapt en vraagt samen te spelen.
  7. Kijk met een glimlach. Zo maakt ze zich geen zorgen wat je van haar denkt. 
  8. Dit meisje schrikt makkelijk. Schrik op schrik stapelt op. Een stresskip kan een angsthaas worden.
  9. Erken de schrik: ik zag dat je schrok, adem maar eventjes goed uit. Dan gaat het weer weg.
  10. Erken de behoefte aan verbinding bij het kind. Leg die dan ook van tijd tot tijd. 
  11. Erken de bezorgdheid: ik snap wel dat je het een beetje moeilijk vind. Kom, ik help je!
  12. Stel geen vragende eisen: Wil je gaan zitten? Maar: Juf wil graag dat je hier gaat zitten. Juf wil dat je dit opplakt. Juf wil dat je meeloopt.
  13. Overgangen nemen even tijd. Ze moet wennen aan elke overgang dus ook kleine overgangen in de groep (van de klas naar het plein, van het voorlezen naar het actief spelen)
  14. Bij de taal en rekenmomenten: enkelvoudige instructies geven. Maak een verhaaltje, dat levert meer context.
  15. Geef haar kleine taakjes, deze kinderen zijn erg hulpvaardig. Zo ontwikkelen ze hun wilskracht.
  16. Geef een begin en een eind aan iets: we gaan beginnen! We zijn klaar!
  17. Werk met O jee en Oké!
  18. Juf ziet dat je je een beetje O jee voelt! Kom, we verzinnen samen iets dat je je weer Oké! gaat voelen! 
  19. Maak complimentjes op wat ze deed in plaats van op het resultaat (Wat zat je lekker samen te spelen met de ander. Wat heb je heerlijk geschommeld) Dit is een vorm van metacommunicatie: je geeft inzicht in wat het kind deed. 
  20. Er is een rijke binnenwereld waardoor deze kinderen vaak inactief lijken. Help ze om die binnenwereld te kunnen benoemen. Hou contact met de ouders over gebeurtenissen die impact kunnen hebben. 
  21. Ze beleeft alles door elkaar heen. Alles is even belangrijk. Verleden, heden en toekomst lopen door elkaar heen. Dit brengt veel indrukken met zich mee. 
  22. Deze kinderen zijn erg gevoelig voor zintuigelijke impulsen: als het te warm is, of juist te koud, te veel lawaai, of fel licht, harde wind, strakke kleren, kriebelende truien etc. Erken het. 
  23. Ze denken vaak lang na voor ze antwoord willen geven. Geef ze daar de tijd voor, vul niet steeds in. 
  24. Ze hebben moeite met overgangen, ook al zijn ze leuk (bijvoorbeeld een dagje uit). Dwingen is onhandig, uitnodigen beter. Erken het gevoel van weerstand altijd: ik snap echt wel dat je er moeite mee hebt. Voor jou is het your home is your Castle. Maar weet je nog; de vorige keer? We hebben toen heel veel pret gehad! Het zal anders zijn dan toen, want we gaan ergens anders naar toe maar toch zal het vast weer net zo leuk zijn! Laat kinderen terugdenken aan de keren dat het leuk was. Dat helpt ze over de drempel. 
Heel veel succes!

Sylvia van Zoeren

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei