Doorgaan naar hoofdcontent

Actueel: stress op kinderdagverblijven


Stress in kinderdagverblijf slecht voor baby’s?

Een promotie onderzoek in mei van orthopedagoge Esther Albers op de Radboud Universiteit  gaf voor de zomervakantie als uitkomst dat heel jonge kinderen aantoonbaar stress hebben door hun verblijf in het kinderdagverblijf. Esther Albers volgde een aantal maanden ruim 60 baby’s, zowel in de thuissituatie als op het kinderdagverblijf.
Om tot haar bevindingen te komen nam ze regelmatig speekselmonsters af om aan te kunnen tonen dat de cortisol waarden toenamen bij de heel jonge kinderen. Cortisol is verantwoordelijk voor ‘arrousal’ opwinding dus. Het gevaarssignaleringssysteem van het kind gaat autonoom, dus zonder enige tussenkomst van de wil of gerichte aandacht, over tot het ontwikkelen van stressverschijnselen in het lijf. Allemaal om te waarschuwen: ‘Kijk uit! Wegwezen! Of Kijk uit! Vechten!

Stress is een veel voorkomend verschijnsel in de samenleving. Jammer genoeg kunnen onze kinderen er ook niet aan ontkomen. Hoe meer gestresst de ouders zijn bijvoorbeeld, hoe meer stress het kind ervaart. Het verwerken van prikkels speelt natuurlijk een grote rol. Een baby heeft omhulling nodig. Dat beschermt het beste tegen stress en een overvloed van prikkels. Het is troostend en comfortabel.

Op scholen, kinderdagverblijven en in de gastouderbureau’s kom ik altijd mensen tegen die hun stinkende best doen. Ze zijn vaak geëngageerd zoals dat heet. Ze voelen een echte band met wat ze doen. Het doel van het onderzoek was dan ook niet om de kinderdagverblijven aan de schandpaal te nagelen. Het doel was om wat we al vermoedden, met evidence based methodes te onderschrijven. Daar heeft Esther Albers goed aan gedaan. Ik vind het vooral een manier om onder de aandacht te brengen dat de start van een leven - dat hopelijk langer dan tachtig jaar
duurt – van belang is. Je hebt maar één lichaam en daar moet je het mee doen. Als dat lichaam in de eerste kennismaking met het leven vooral te maken heeft met stress, worden er onbewuste herinneringen opgeslagen in het babybewustzijn. Die herinneringen kunnen later wellicht een beperkende rol gaan spelen in het ontwikkelen van zelfvertrouwen, doorzettingsvermogen en de logische verwerking van prikkels en ervaringen.

Sensitieve kinderen hebben gevoeligheid meegekregen als karaktertrek. Maar de gevoeligheid kan op de balans negatief uitslaan bij stress, trauma’s en gebrek aan de juiste ondersteuning. Het onderzoek van Albers maakt duidelijk dat we gewoon voorzichtig moeten zijn. Een goede start is het halve werk!

Sylvia van Zoeren 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...