Doorgaan naar hoofdcontent

Pesten: tips en tools donderdag 28 oktober 2010

Ik beantwoord vragen over het opvoeden van (hoog sensitieve) kinderen. Eens per twee weken publiceert de Schager courant een vraag en antwoord over opvoeden. Ook op www.wijzeouders.nl kun je terecht voor vraag en antwoord.

De vraag deze week is: Mijn kind wordt gepest, ze slaapt er slecht door. Wat kan ik doen om haar te ondersteunen?


Geef je dochter een compliment dat ze jou om hulp heeft gevraagd!
Kinderen kunnen er echt onder gebukt gaan als ze het niet durven vertellen. Dat is meestal te merken aan: buikpijn of hoofdpijn hebben, slecht slapen, prikkelbaar of teruggetrokken gedrag, zich slecht kunnen concentreren of wisselende stemmingen. Ook tegen dingen op zien of niet naar school willen kan een aanwijzing zijn. Soms gaat het kind zelf zusjes of broertjes pesten, of vertoont het plotseling bazig of agressief gedrag.
Vraag aan haar in een gesprekje - op een moment dat ze zich ontspannen voelt -, waar ze aan merkt dat ze wordt gepest. Er is namelijk een verschil tussen plagen en pesten. Plagen is vaak eenmalig, niemand is de baas en het is soms zelfs leuk en grappig.
Sommige kinderen nemen grapjes echter soms letterlijk, en zien plagen dan snel als pesten. Sensitieve kinderen begrijpen de grapjes van anderen soms niet goed.
Bij pesten is vaak wel een kind de baas waar andere kinderen tegenop kijken. Onzekere kinderen pesten soms om zichzelf te beschermen. Of ze zoeken aansluiting bij een kind dat pest om zichzelf te verzekeren van een veilige plek in de groep.
Hier ligt dus een taak voor de volwassenen om de kinderen heen. De kinderen kunnen dit namelijk zelf niet oplossen, ze moeten hierbij worden geholpen door de grote mensen. Ze zijn sociale vaardigheden aan het oefenen, en hoe moeilijk ook, pesten en ruzie hoort daar soms bij, want ook daar leert iedereen van.
Vaak is er een pestprotocol op school. Vraag dus wat de school kan ondernemen. Werk ook samen met andere ouders. Een les en schoolbrief over plagen en pesten helpt heel goed. Er zijn speciale lesbrieven voor leerkrachten over dit onderwerp. Soms is het goed om contact met de ouders van de pester(s) te zoeken. Beschuldig hierbij niemand, maar zoek samen oplossingen.
Zelf kun je je kind leren zich weerbaar op te stellen. Kinderen moeten leren nee zeggen. ‘Stop, hou op! Dat wil ik niet!’ Leer je kind om hulp vragen aan jou en aan de leerkracht. En tot slot: laat je kind zien hoe jij anderen respecteert. Je kind leert ook door naar jou te kijken. Meer goede informatie vind je met je kind op: www.pestweb.nl of lees samen het leuke boek ‘Nee!’ van Sanderijn van der Doef.

Veel moed en wijsheid!

Sylvia van Zoeren
www.wijzeouders.nl 

Dit artikel verscheen eerder in de Schager Courant in november 2010 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...
Een reactie posten
Meer lezen

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...
Een reactie posten
Meer lezen

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...
1 reactie
Meer lezen