Doorgaan naar hoofdcontent

Geen gemedicaliseer meer, geen Ritalin meer!

De staatssecretaris van VWS heeft haar plannen om te bezuinigen bekend gemaakt. De tweede kamer kreeg ze deze week gepresenteerd. Het resulteerde in juichende koppen in de kranten: "Ministerie wil dat minder Ritalin wordt voorgeschreven".

Ik las de artikelen en zag en voelde direct de dubbele agenda erachter: er wordt namelijk 300 miljoen bezuinigd op de GGZ en minder etiketjes nu betekent bovendien minder uitkeringen later. Heel economisch gedacht dus...
Dat we blij worden gemaakt met de beruchte dode mus is wel duidelijk lijkt me.
Want natuurlijk is iedereen het er mee eens dat er minder Ritalin moet worden voorgeschreven en we vinden allemaal natuurlijk ook dat ouders zelf aan de slag moeten, maar  er wordt door het ministerie finaal voorbij gegaan aan de werkelijkheid waarmee ouders momenteel veelvuldig te maken hebben: kinderen die anders leren, hoog sensitief reageren op de wereld, onderwijs dat niet aansluit op grote groepen kinderen, leerkrachten die uitgeput raken van alle handelingsplannen, ouders die zich nog steeds  aanpassen aan het economische gedachtegoed en te veel stress ervaren, etc.

Welk alternatief krijgen de ouders eigenlijk aangereikt door de minister? De Centra van Jeugd en Gezin, die we eigenlijk moeten zien als de buurthuizen die destijds jammer genoeg zijn wegbezuinigd, want er is een grote rol weggelegd voor vrijwilligers. Hebben tweeverdienende ouders uberhaupt tijd om zo'n centrum binnen te lopen of vrijwilligerswerk te doen?
Er is ook een grote rol weggelegd voor de gezondheidscentra. Huisartsenposten krijgen er dus een opvoedtaak bij? Ben benieuwd.

Er is in ieder geval nu wel een opening gemaakt voor initiatieven zoals die van de Wijze Ouders.
Ik wist dat er een moment zou komen waarop ons initiatief naadloos zou inpassen in de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen die gaan komen. Als we de vorm en structuur klaar hebben liggen dacht ik een paar jaar geleden, kunnen we de Wijze Ouders, de zelfbewuste ouders die al wel de tools hebben, maar nog niet de kennis om zelf aan de slag te gaan, gaan ondersteunen.
De Wijze Oudercursussen en de cognitieve trainingen die we aan kinderen in de basisschool leeftijd en puberteit kunnen aanbieden, kunnen mogelijk meehelpen dat kinderen minder gedrags-, en leerproblemen ontwikkelen. Wellicht komt er dan een einde aan het etiketteren van kinderen waar feitelijk niets mee mis is, maar die dat inmiddels wel van zichzelf zijn gaan denken.

Wij bieden dus wel een alternatief, in tegenstelling tot de minister.
Dat maakt het verschil!

Veel moed en wijsheid!
www.wijzeouders.nl

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het zev

Tics. Hoe erg is het?

Mijn kind heeft tics. Vraag: mijn zoontje is 7 jaar. Hij is nog erg speels. Sinds de vakantie heeft hij tics. Ik ben eerlijk gezegd bang dat hij er niet van af komt. Wat kan ik doen? Jonge kinderen vinden zelf nog geen goede oplossingen als ze stress ervaren. Om er toch mee om te kunnen gaan ontwikkelen ze soms tics, steeds terugkerende lichamelijke uitingen zoals oogknipperen. Ook is het mogelijk dat ze repeterende geluiden maken, zoals het schrapen van de keel, kuchen etc.  Omdat tics zo opvallend zijn, - wat van binnen wordt gevoeld, wordt immers aan de buitenkant  getoond - , zijn volwassenen nog wel eens geneigd om er veelvuldig op te reageren. Soms generen ze zich zelfs een beetje voor hun kind. Het is immers ook zichtbaar voor anderen. Dat is begrijpelijk, maar ook onhandig. Als ouders steeds reageren, geven ze het kind namelijk het gevoel iets niet te kunnen. Je eerste uitdaging is niet steeds te reageren. Zeg dus niet “Hou op!” Je kind weet immers niet hoe het moet ophouden

De Zintuigenboom als digitaal verhaal

Het boek De Zintuigenboom wordt dit jaar in de tweede druk uitgegeven door het PUUR fonds van Kluitman uitgeverij Alkmaar. Het tij zat niet mee. Van tijd tot tijd was het niet makkelijk te verkrijgen, en sommige bestellers via Bol.com  kregen het boek toegestuurd zonder cd. Dat was echt heel vervelend. Gelukkig is dat nu opgelost. Het leverde een negatieve recensie op op bol.com , en dat is jammer. Mocht degeen die deze recensie plaatste dit lezen: ik stuur de cd graag op hoor! Dus mocht u het boek zonder cd toegestuurd hebben gekregen: mail me, dan stuur ik de cd alsnog op!  Wat een verrassing echter toen ik mijn verhaal over stress (uit de Zintuigenboom) terug hoorde als digitaal verhaal! Soms google ik op de titel van het boek en zo kwam ik op het spoor van deze digitale les.  Ik ben al een poosje bezig een eigen presentatie te maken. Die zal ik binnenkort op de blog plaatsen.  Maar ik wil jullie deze presentatie niet onthouden: op het digitale schoolbord is veel mogelijk. Mijn ei