Doorgaan naar hoofdcontent

Geen gemedicaliseer meer, geen Ritalin meer!

De staatssecretaris van VWS heeft haar plannen om te bezuinigen bekend gemaakt. De tweede kamer kreeg ze deze week gepresenteerd. Het resulteerde in juichende koppen in de kranten: "Ministerie wil dat minder Ritalin wordt voorgeschreven".

Ik las de artikelen en zag en voelde direct de dubbele agenda erachter: er wordt namelijk 300 miljoen bezuinigd op de GGZ en minder etiketjes nu betekent bovendien minder uitkeringen later. Heel economisch gedacht dus...
Dat we blij worden gemaakt met de beruchte dode mus is wel duidelijk lijkt me.
Want natuurlijk is iedereen het er mee eens dat er minder Ritalin moet worden voorgeschreven en we vinden allemaal natuurlijk ook dat ouders zelf aan de slag moeten, maar  er wordt door het ministerie finaal voorbij gegaan aan de werkelijkheid waarmee ouders momenteel veelvuldig te maken hebben: kinderen die anders leren, hoog sensitief reageren op de wereld, onderwijs dat niet aansluit op grote groepen kinderen, leerkrachten die uitgeput raken van alle handelingsplannen, ouders die zich nog steeds  aanpassen aan het economische gedachtegoed en te veel stress ervaren, etc.

Welk alternatief krijgen de ouders eigenlijk aangereikt door de minister? De Centra van Jeugd en Gezin, die we eigenlijk moeten zien als de buurthuizen die destijds jammer genoeg zijn wegbezuinigd, want er is een grote rol weggelegd voor vrijwilligers. Hebben tweeverdienende ouders uberhaupt tijd om zo'n centrum binnen te lopen of vrijwilligerswerk te doen?
Er is ook een grote rol weggelegd voor de gezondheidscentra. Huisartsenposten krijgen er dus een opvoedtaak bij? Ben benieuwd.

Er is in ieder geval nu wel een opening gemaakt voor initiatieven zoals die van de Wijze Ouders.
Ik wist dat er een moment zou komen waarop ons initiatief naadloos zou inpassen in de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen die gaan komen. Als we de vorm en structuur klaar hebben liggen dacht ik een paar jaar geleden, kunnen we de Wijze Ouders, de zelfbewuste ouders die al wel de tools hebben, maar nog niet de kennis om zelf aan de slag te gaan, gaan ondersteunen.
De Wijze Oudercursussen en de cognitieve trainingen die we aan kinderen in de basisschool leeftijd en puberteit kunnen aanbieden, kunnen mogelijk meehelpen dat kinderen minder gedrags-, en leerproblemen ontwikkelen. Wellicht komt er dan een einde aan het etiketteren van kinderen waar feitelijk niets mee mis is, maar die dat inmiddels wel van zichzelf zijn gaan denken.

Wij bieden dus wel een alternatief, in tegenstelling tot de minister.
Dat maakt het verschil!

Veel moed en wijsheid!
www.wijzeouders.nl

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...