Doorgaan naar hoofdcontent

Honden en kleine kinderen lijken op elkaar

Sinds een aantal weken is hij bij ons: meneer Jansen. 

We zijn ons ritme een beetje kwijt, slapen gelukkig de nacht wel weer door, en hoeven nog maar weinig plasjes op te ruimen: ja,ja, meneer Jansen wordt zindelijk! 



Meneer Jansen is soms uitzinnig van geluk, maar kan ook behoorlijk overprikkeld zijn. Hij wil op alles reageren en kijkt naar ons, naar hoe wij dingen doen.
Onze uitdaging is om structuur aan te brengen in de dag, zodat hij zijn rust kan vinden en even niet op allerlei impulsen hoeft in te gaan.
Straffen? Wanneer doe je dat dan? Wat wel en wat niet?
Rechtvaardigheid? 
Honden kunnen niet denken, ze ervaren alleen maar. Mijn hond zal dus niet gauw denken: wat onrechtvaardig dat ik nu straf krijg. 
Toch;

Enige weken geleden bedachten we dat de bench van meneer Jansen in de bijkeuken moet staan. Maar: daar staan de wijnflessen opgetast, een vergeten hobby van meneer Rob, de nieuwe baas van meneer Jansen. Ik ben de praktische deelnemer van dit huishouden, dus gaf mijn mening alras:  die flessen moeten  dan wel een andere plek krijgen.
Terwijl meneer Jansen met veel interesse toekeek, brachten we een flink deel van het kostbare rode vocht naar de kast in de praktijkkeuken, tevens wachtruimte voor mijn clienten. 
Even later hoorde ik gerinkel en gekinkel. Jansen bracht voor zijn doen zorgvuldig, maar toch ook zeer onhandig, een fles rode wijn naar de andere keuken.  
Ik strafte niet. Want hij had immers gekeken hoe wij het deden? Hij ging er blind van uit dat dit iets is dat zo hoort in zijn nieuwe wereld. 
Daags er na had ik iets nodig uit de kast waarin we allerlei formulieren bewaren voor onze uitgeverij . Laatje open, laatje dicht, nee; niet in deze la, in die andere dan? Nog eens kijken, gek, niet te vinden. Ik had alle laatjes zo ongeveer open getrokken, tot de slotsom komend dat wat ik zocht waarschijnlijk op een heel andere plek in ons huis te vinden zou zijn.
Kort erna zag ik dat meneer Jansen zeer geconcentreerd en met blijdschap alle laatjes open trok, weliswaar op onhandige wijze, maar toch, hij kreeg ze allemaal open. Moest ik straffen? Nee! Hij deed wat hij zag. Hij imiteerde ons. Als ik hem zou straffen dan zou ik zeggen; jij mag niet doen wat wij doen. Snapt een hond dat? Nee, een hond heeft immers geen Theory of mind, hij schat situaties onhandig in. Een hond kan niet denken zoals wij dat doen.

Jouw kleine kind heeft ook nog geen theory of mind, maar mag dat wel ontwikkelen de komende jaren. Jouw kleine kind reageert eigenlijk als een kleine pup. Het kijkt naar de wereld en spiegelt die wereld, het pakt van alles uit de schappen bij Albert Heijn en gooit het in de winkelkar. En jij maar roepen: Hou nou eens op! Niet doen! Stop! En je kind kijkt verbaasd om zich heen en ervaart verwarring, want denken doet je kind nog onhandig. Waarom mag ik dat niet doen?Het pakt de afstandsbediening en drukt op een knopje, om vervolgens gebiologeerd naar een programma te kijken. Het heeft gezien hoe papa en mama dat doen, dus het imiteert jou. Als je het steeds onrechtvaardig bestraft hiervoor zal het allengs minder ondernemen of juist oppositioneel willen reageren. 

Kleine kinderen imiteren alles, je toon, je gezichtsuitdrukking, je houding. Alles! Het zijn net kleine communicerende vaten. Mama druk? Kind ook druk! 
Let dus op wat je zelf doet. Let op hoe je kijkt, op de toon in je stem.
Als je wilt dat je kind vriendelijk is en goed reageert, doe het dan voor! 

Binnenkort op You Tube, het filmpje "True love": hoe Meneer Jansen en Kater Ko elkaar liefhebben en op hun eigen wijze die liefde aan elkaar tonen. Dat was niet gelukt als ik steeds op hun huid had gezeten, en ongelukken almaar voor wilde zijn. 

Geef je kind ruimte om te experimenteren! En gun het die ervaringen!

Veel moed en wijsheid!







Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...