Voor me zit een heel sensitief meisje van negen jaar, een lief kind dat veel dagdroomt en een rijke fantasie heeft.
Ze komt omdat ze zo schrikkerig is. Ze is erg intelligent. Ze praat makkelijk over haar gevoelens. Maar kan geen handige oplossingen vinden als er iets onverwacht of vervelends gebeurt.
Daar werken we samen aan, ze is namelijk bang om ergens op af te stappen. Ze heeft angst voor de angst die ze vast en zeker weer gaat voelen. Omdat ze zoveel stress ervaart kan ze zich erg slecht concentreren. Haar aandachtsboog is kort. Lezen lukt niet bijvoorbeeld. Iets nieuws lezen gaat ze uit de weg. Als ze iets niet herkent is het niet interessant genoeg om haar 'bij de les te houden....' Voor ze het weet droomt ze weer weg.
Ik geef het boek over Karel Cavia, dat mijn man Rob heeft geschreven, mee, met de luister cd. Ik weet uit eigen ervaring dat de cd heel ontspannend is (zeker voor hoog sensitieve kinderen), en heb al van meer mensen gehoord dat kinderen het heerlijk vinden om even te luisteren voor ze gaan slapen bijvoorbeeld. Ze worden door het luisteren afgeleid van wat ze allemaal hebben beleefd, uit hun innerlijke en vaak complexe wereldje getrokken. Hun zorgelijke gedachten komen even op de achtergrond te staan. Rob's stem heeft een prettig timbre, de sfeer in de verhaaltjes is positief en ze gaan dus ook met een positief gemoed slapen.
Door te luisteren naar de verhalen zullen ze de woorden ook makkelijker herkennen en voor de lezertjes die zelf lezen uit de weg gaan, zijn de boeken een hulpmiddel om lezen weer leuk te vinden!
We gaan verder met de sessie.
Waar ben je met je aandacht? Bij jezelf, bij je werkje? Of bij wat je allemaal voelt? Of bij wat je allemaal ziet en hoort? Of bij je zorgelijke gedachten? Of bij je dagdromen?
Steeds als ze weggaat met haar aandacht zeg ik vriendelijk: Waar ben je met je aandacht? En ik laat even de afbeelding zien die ik in haar map stop.
Haar schrikkerigheid is al aan het afnemen.
Omdat ze zo dagdroomt is ze meer in haar onbewuste wereldje. In haar geval, maar in het geval van veel meer kinderen die dagdromen, is het heel belangrijk dat ze positieve woorden hoort, vriendelijke gezichten ziet, een prettige sfeer ervaart. De grote mensen om haar heen hebben gelukkig begrepen dat dit haar mindere schrikkerig maakt en dat ze daardoor minder conflicten zullen hebben met haar (haar stress-reactie werd vaak als woede-uitbarsting ervaren).
Bovendien vragen ze niet meer: 'Kom je aan tafel?' want dan reageert ze niet, in haar lichte 'trance' bewustzijn neemt ze deze opdracht niet waar. Wel reageert ze op: 'Mama wil graag dat je nu aan tafel komt. Je kunt straks verder gaan met de tekening. '
De sfeer in huis is een stuk relaxter. We luisteren samen nog naar het verhaal 'Rechtvaardig' uit Karel Cavia en nemen blij afscheid.
Wat hebben wij toch leuk werk Rob en ik!
Ze komt omdat ze zo schrikkerig is. Ze is erg intelligent. Ze praat makkelijk over haar gevoelens. Maar kan geen handige oplossingen vinden als er iets onverwacht of vervelends gebeurt.
Daar werken we samen aan, ze is namelijk bang om ergens op af te stappen. Ze heeft angst voor de angst die ze vast en zeker weer gaat voelen. Omdat ze zoveel stress ervaart kan ze zich erg slecht concentreren. Haar aandachtsboog is kort. Lezen lukt niet bijvoorbeeld. Iets nieuws lezen gaat ze uit de weg. Als ze iets niet herkent is het niet interessant genoeg om haar 'bij de les te houden....' Voor ze het weet droomt ze weer weg.
Ik geef het boek over Karel Cavia, dat mijn man Rob heeft geschreven, mee, met de luister cd. Ik weet uit eigen ervaring dat de cd heel ontspannend is (zeker voor hoog sensitieve kinderen), en heb al van meer mensen gehoord dat kinderen het heerlijk vinden om even te luisteren voor ze gaan slapen bijvoorbeeld. Ze worden door het luisteren afgeleid van wat ze allemaal hebben beleefd, uit hun innerlijke en vaak complexe wereldje getrokken. Hun zorgelijke gedachten komen even op de achtergrond te staan. Rob's stem heeft een prettig timbre, de sfeer in de verhaaltjes is positief en ze gaan dus ook met een positief gemoed slapen.
Door te luisteren naar de verhalen zullen ze de woorden ook makkelijker herkennen en voor de lezertjes die zelf lezen uit de weg gaan, zijn de boeken een hulpmiddel om lezen weer leuk te vinden!
We gaan verder met de sessie.
Waar ben je met je aandacht? Bij jezelf, bij je werkje? Of bij wat je allemaal voelt? Of bij wat je allemaal ziet en hoort? Of bij je zorgelijke gedachten? Of bij je dagdromen?
Steeds als ze weggaat met haar aandacht zeg ik vriendelijk: Waar ben je met je aandacht? En ik laat even de afbeelding zien die ik in haar map stop.
Haar schrikkerigheid is al aan het afnemen.
Omdat ze zo dagdroomt is ze meer in haar onbewuste wereldje. In haar geval, maar in het geval van veel meer kinderen die dagdromen, is het heel belangrijk dat ze positieve woorden hoort, vriendelijke gezichten ziet, een prettige sfeer ervaart. De grote mensen om haar heen hebben gelukkig begrepen dat dit haar mindere schrikkerig maakt en dat ze daardoor minder conflicten zullen hebben met haar (haar stress-reactie werd vaak als woede-uitbarsting ervaren).
Bovendien vragen ze niet meer: 'Kom je aan tafel?' want dan reageert ze niet, in haar lichte 'trance' bewustzijn neemt ze deze opdracht niet waar. Wel reageert ze op: 'Mama wil graag dat je nu aan tafel komt. Je kunt straks verder gaan met de tekening. '
De sfeer in huis is een stuk relaxter. We luisteren samen nog naar het verhaal 'Rechtvaardig' uit Karel Cavia en nemen blij afscheid.
Wat hebben wij toch leuk werk Rob en ik!
Reacties
Een reactie posten