Doorgaan naar hoofdcontent

Moeilijke lezertjes?

Voor me zit een heel sensitief meisje van negen jaar, een lief kind dat veel dagdroomt en een rijke fantasie heeft.
Ze komt omdat ze zo schrikkerig is. Ze is erg intelligent. Ze praat makkelijk over haar gevoelens. Maar kan geen handige oplossingen vinden als er iets onverwacht of vervelends gebeurt.
Daar werken we samen aan, ze is namelijk bang om ergens op af te stappen. Ze heeft angst voor de angst die ze vast en zeker weer gaat voelen. Omdat ze zoveel stress ervaart kan ze zich erg slecht concentreren. Haar aandachtsboog is kort. Lezen lukt niet bijvoorbeeld. Iets nieuws lezen gaat ze uit de weg. Als ze iets niet herkent is het niet interessant genoeg om haar 'bij de les te houden....' Voor ze het weet droomt ze weer weg.

Ik geef het boek over Karel Cavia, dat mijn man Rob heeft geschreven, mee, met de luister cd. Ik weet uit eigen ervaring dat de cd heel ontspannend is (zeker voor hoog sensitieve kinderen), en heb al van meer mensen gehoord dat kinderen het heerlijk vinden om even te luisteren voor ze gaan slapen bijvoorbeeld. Ze worden door het luisteren afgeleid van wat ze allemaal hebben beleefd, uit hun innerlijke en vaak complexe wereldje getrokken. Hun zorgelijke gedachten komen even op de achtergrond te staan. Rob's stem heeft een prettig timbre, de sfeer in de verhaaltjes is positief en ze gaan dus ook met een positief gemoed slapen.
Door te luisteren naar de verhalen zullen ze de woorden ook makkelijker herkennen en voor de lezertjes die zelf lezen uit de weg gaan, zijn de boeken een hulpmiddel om lezen weer leuk te vinden!

We gaan verder met de sessie.
Waar ben je met je aandacht? Bij jezelf, bij je werkje? Of bij wat je allemaal voelt? Of bij wat je allemaal ziet en hoort? Of bij je zorgelijke gedachten? Of bij je dagdromen?
Steeds als ze weggaat met haar aandacht zeg ik vriendelijk: Waar ben je met je aandacht? En ik laat even de afbeelding zien die ik in haar map stop.

Haar schrikkerigheid is al aan het afnemen.
Omdat ze zo dagdroomt is ze meer in haar onbewuste wereldje. In haar geval, maar in het geval van veel meer kinderen die dagdromen, is het heel belangrijk dat ze positieve woorden hoort, vriendelijke gezichten ziet, een prettige sfeer ervaart. De grote mensen om haar heen hebben gelukkig begrepen dat dit haar mindere schrikkerig maakt en dat ze daardoor minder conflicten zullen hebben met haar (haar stress-reactie werd vaak als woede-uitbarsting ervaren).
Bovendien vragen ze niet meer: 'Kom je aan tafel?' want dan reageert ze niet, in haar lichte 'trance' bewustzijn neemt ze deze opdracht niet waar. Wel reageert ze op: 'Mama wil graag dat je nu aan tafel komt. Je kunt straks verder gaan met de tekening. '
De sfeer in huis is een stuk relaxter. We luisteren samen nog naar het verhaal 'Rechtvaardig' uit Karel Cavia en nemen blij afscheid.

Wat hebben wij toch leuk werk Rob en ik!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn kind ziet kleurtjes

Deze keer een vraag over het waarnemen van kleuren door een klein meisje. Wil je ook een vraag beantwoord krijgen?  Stel hem via:  info@de-praktijk.org De vraag deze keer is: Mijn dochter van 8 ziet als ze gaat slapen, als ze ontspannen is met ogen dicht, groene kleurtjes, ze bewegen als een lavalamp en van buiten/boven/onder naar binnen, eerst langzaam dan steeds sneller, ze komt hierdoor heel moeilijk in slaap, ze vindt het niet eng, alleen maar vervelend. Ik ben naar de huisarts geweest maar die wist het niet, hij zou met een oogarts overleggen en mij terugbellen, maar heeft dat tot dusver niet gedaan. Dus ik denk dat het een “probleem” is van andere orde, misschien dat u wat antwoorden voor me heeft. Je dochter is nog 'open' bij haar derde oog. Waarschijnlijk ziet ze met haar niet fysieke oog, haar eigen kleurtjes, de kleur van het hartchakra. Kleine kinderen kunnen met het derde oog dingen zien die wij als volwassene niet meer kunnen waarnemen. Rond het ze...

Naar groep 3

De ouders van een meisje van zes kwamen naar me toe. Hun dochter is een kind met een sterk check-en-stop systeem, dat wil zeggen dat ze zich makkelijk onveilig voelt, vooral bij veranderingen en nieuwe situaties. Daarnaast kwamen we tot de voorzichtige conclusie dat Rosanne, zoals ik haar zal noemen, een sensitieve belever en denker is, ze ziet en hoort alles, en verwerkt de informatie vervolgens diepgaand. Ook zoekt ze steeds steun in haar omgeving, ze heeft nog onvoldoende lichaamssteun om zichzelf staande te houden. Ze kan haar plek nog onvoldoende innemen. Dit merkten we omdat ze bijna altijd tegen haar ouders aan zit, en deze steun mist ze natuurlijk zodra ze op school is.  Dit alles maakte dat de ouders zich zorgen maakten over de overgang van Rosanne van groep 2 naar groep 3.  Rosanne is een prikkelmijder, maar ze heeft wel veel zinvolle prikkels nodig om zich veilig te voelen. En juist voor deze groep kinderen is een overgang van de en...

Waarom diagnoses nog zo belangrijk zijn

Ons bereikte de vraag: school vraagt om een diagnose voor mijn kind. Kan hoogsensitviteit worden gediagnotiseerd? Hoogsensitiviteit is weliswaar vastgesteld in een wetenschappelijk onderzoek onder andere door Elaine Aron (haar eerste boek is gewijd aan de onderzoeksresultaten ervan) en door de universiteit Leuven, maar een diagnose kan desondanks nog steeds niet worden gesteld.  De resultaten van een onderzoek van de Vrije Universiteit Brussel wijzen op een sterk ontwikkeld pauze en check systeem in de hersenen, deze groep kinderen is zich eerder bewust van gevaar.  Daarnaast is de sensitieve wijze van verwerken in de hersenen aangetoond. Daar komen de volle hoofden vandaan. Maar verder kunnen we het nog steeds zien als een karaktereigenschap die we bij steeds meer nieuw geboren kinderen aantreffen is onze ervaring. In combinatie met een aangeboren temperament zal het kind of prikkelmijdend of mogelijk prikkelzoekend zijn (introvert/extravert). ...